Το θέμα ξαναήρθε αυτές τις μέρες στην επικαιρότητα.
Ο Π Σιουφας βουλευτής της ΝΔ παραιτήθηκε από τα βουλευτικά του προνόμια (αυτοκίνητο, ατέλειες, επιδόματα για διατήρηση πολιτικού γραφείου, διανυκτερεύσεις στην Αθήνα, αεροπορικά εισιτήρια κλπ )
Ο κ Κρεμαστινός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ έθεσε θέμα αύξησης της βουλευτικής αποζημίωσης επικαλούμενος μάλιστα συχνότατα περιστατικά βουλευτών που ζητούν προείσπραξη της βουλευτικής αποζημίωση ή έκτατη οικονομική βοήθεια προκειμένου να αντιμετωπίσουν έκτακτα έξοδα (η επιστολή του στο http://www.rodiaki.gr/article.php?id=192433&catid=1&subcatid=5)
Ο κ Βουδούρης βουλευτής της ΔΗΜΑΡ «την έπεσε» στον αρχηγό του και μάλιστα επί «λαϊκισμώ», επειδή ο τελευταίος δήλωσε ότι θα παραδώσει το βουλευτικό του αυτοκίνητο.
Στο πρόσφατο παρελθόν επίσης είχαμε και άλλες περιπτώσεις βουλευτών που παραιτήθηκαν διακριτικά ή λιγότερο διακριτικά μέρους ή του συνόλου των βουλευτικών τους προνομίων.
Κατ΄ αρχήν σε όλους όσους παραιτήθηκαν από κάποια βουλευτικά «προνόμια» … ένα μεγάλο «μπράβο». Μπράβο επίσης και στους βουλευτές που ψήφισαν πριν κάμποσο διάστημα την μείωση της βουλευικής τους αποζημίωσης. Το να απαλάσσεις το ταλαιπωρημένο Ελληνικό Δημόσιο από μερικές χιλιάδες ευρώ είναι σημαντικό κι ακόμα σημαντικότερο είναι το παράδειγμα που δίνεις.
Είμαι σίγουρος βέβαια ότι κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι οι βουλευτικές αποδοχές είναι υψηλές και πρέπει να μειωθούν κι άλλο. (Ενα διαδικτυακός φίλος μου είπε πως ένα τριχίλιαρο μειον τις κρατήσεις είναι μια χαρά- ελπιζω να μην το εννοούσε)
Αλλά….
Παρακαλώ να σκεφθείτε πολύ καλά τι Βουλή θα αποκτήσουμε σε λίγα χρόνια αν καταργήσουμε όλα τα βουλευτικά «προνόμια» και μειώσουμε ας πούμε στο μισό τις αποζημιώσεις! Στα έξοδα που απαιτεί η βουλευτική ιδιότητα και σε μια αξιοπρεπή διαβίωση θα μπορούν να ανταποκριθούν μόνο άνθρωποι που θα έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα γι αυτούς και τα παιδιά τους. Βουλευτές θα είναι γόνοι οικογενειών με οικονομική άνεση, πολιτευτές που θα καταφέρουν να βρούν χορηγούς, οι οποίοι με την σειρά τους θα περιμένουν ενδεχομένως την στήριξη από το «πουλαίν» τους. Ποιος και γιατί θα αφήσει μια καλοπληρωμένη καριέρα για να να συντηρεί 1-2 πολιτικά γραφεία να έχει ενδεχομένως δυο σπίτια, να πληρώνει και 1-2 υπαλλήλους να πηγαινοέρχεται 4-5 φορές το μήνα στην εκλογική του περιφέρεια και να ζει την οικογένεια του με 4 χιλιάρικα; Ποιος θα μπορεί να το κάνει και να το κάνει σωστά , όταν παράλληλα θα πρέπει να διαμορφώνει γνώμη, να αποφασίζει και να νομοθετεί ανεπηρέαστος για θέματα που το καθένα αφορούν μερικά εκατοντάδες εκατομμύρια;
Ενα μεσαίο τραπεζικό στέλεχος «καριέρας» (προφανώς δεν εννοώ συμβούλους, ειδικούς συνεργάτες κλπ) με καμμιά 25αριά χρόνια υπηρεσία παίρνει καθαρά γύρω στα 3.000 ευρώ χωρίς εννοείται να έχει τα έξοδα ενός βουλευτή. Προσωπικά λοιπόν δεν μπορώ να δεχθώ ότι το έργο ενός βουλευτή μπορεί ή πρέπει να αποτιμάται όσο αυτό του μεσαίου τραπεζικού στελέχους που προανέφερα. Εχω πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον εκλεγμένο εκπρόσωπο του έθνους. Και για να ανταποκριθεί σ΄ αυτές τις δικές μου υψηλές απαιτήσεις, για να κάνει για λογαριασμό μου το έργο που του ανέθεσα αισθάνομαι ότι θα πρέπει να του εξασφαλίσω τα μέσα και να του διασφαλίσω κατά το δυνατόν και την οικονομική ανεξαρτησία.
Ενας εύκολος αντίλογος στην άποψη μου αυτή είναι: » Μα δεν τους βλέπεις; Μετριότητες! Ποιο έργο; Ψηφίζουν ό,τι τους λέει το κόμμα! Και τα πολιτικά γραφεία… σιγά μην τα έχουν για κάτι άλλο από το να εξυπηρετούν τους ψηφοφόρους τους! Και η Βουλή.. τις περισσότερες φορές μισοάδεια είναι! Χώρια που ο καθένας τους έχει και τις διασυνδέσεις του με ό,τι αυτό συνεπάγεται»
Τα παραπάνω που ως ένα σημείο μπορεί και να ευσταθούν αφορούν όμως ένα άλλου επιπέδου πρόβλημα. Αφορούν το ποιοι βγαίνουν βουλευτές και το πως αυτοί επιτελούν τα καθήκοντα τους. Μόνο που αυτό στις δημοκρατίες κρίνεται το πολύ-πολύ κάθε 4 χρόνια από τον κόσμο. Ας ψηφίσουμε κάποιους καλύτερους αν αυτοί δεν μας αρέσουν. (πχ δεν θα ήμουν καθόλου αντίθετος αν τα κόμματα δεν δεχόταν στα ψηφοδέλτια τους υποψήφιους που δεν θα είχαν …. κολλήσει κάποια ένσημα πριν αποφασίσουν να μας εκπροσωπήσουν). Μεχρι όμως ο κάθε βουλευτής να επανακριθεί από τον κόσμο και όχι από την πα….ριά που θα πετάξω εγώ (έχω κάθε δικαίωμα να έχω οποιαδήποτε άποψη θέλω για οποιονδήποτε βουλευτή μόνο που η δική μου – πιθανώς και ορθή – άποψη δεν ακυρώνει την απόφαση των ψηφοφόρων), θεωρώ ότι η Πολιτεία πρέπει να του δίνει τα μέσα και για να επιτελέσει το έργο του και για να συντηρεί την οικογένεια του με άνεση. (Αυτό είναι και κάτι που τον προφυλάσσει και από «δωράκια» που όπως και να το κάνουμε δημιουργούν υποχρεώσεις). Και θεωρώ ότι παράλληλα η Πολιτεία έχει υποχρέωση– όχι απλώς δικαίωμα – να ελέγχει ουσιαστικά και το «πόθεν έσχες» των μελών του Κοινοβουλίου, αλλά και φαινόμενα τυχόν περίεργου πλουτισμού.
Εχω πλήρη συναίσθηση ότι η άποψη μου δεν είναι καθόλου in. Δεν βρήκα πολλούς που να την ακούνε ευχάριστα. Ισως μόνο ο κ Κρεμαστινός, αν διάβαζε το firiki2010!
ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ-firiki2010
ΥΤ1 Για το θέμα είχα ξαναγράψει 26/9/2011 στο «Υπέρ βουλευτικών προνομίων » https://firiki2010.wordpress.com/2011/09/26/%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%81-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CF%89%CE%BD/ (Μεταξύ μας το παλιό άρθρο μου φαίνεται καλύτερο)
ΥΓ2 Οπως πάω δεν θα τη γλιτώσω την ερώτηση «Ποιος σε πληρώνει ρε αλήτη; Ή μήπως είσαι βουλευτής;»
firiki2010 
Την προηγούμενη φορά είχα γράψει πολλά. Θα θυμίσω πάλι το σημείο εκείνο που λέει, «αμοιβή πρέπει να περνούν οι βουλευτές που πραγματικά δεν έχουν άλλους πόρους επιβίωσης». Είναι τόσο δύσκολο αυτό; Όλοι κι΄ όλοι 300 είναι. Είναι τόσο δύσκολο να βρούμε ποιοι πραγματικά πρέπει να πάρουν αμοιβή; Κάτι σαν υποτροφία θα έλεγα. Έτσι και το κόστος θα μειώσουμε και δεν θα έχουμε μόνο γόνους μεγαλοαστών για βουλευτές. Αυτο που γίνεται σήμερα που θυμίζει τα πολυτεκνικά επιδόματα των εφοπλιστών.
1 Δεν μιλάω για «επιβίωση» αλλά για αξιοπρεπή διαβίωση αντίστοιχη της θέσης του βουλευτή και παροχή μέσων για να επιτελέσει το έργο του.
2 Οποιος θεωρεί ότι έχει επαρκείς πόρους μπορεί να παραιτηθεί από μέρος ή το σύνολο των βουλευτικών του «προνομίων» (όπως ήδη έχει συμβεί με αρκετούς βουλευτές).
Μη κολλάς στο γράμμα.
ΟΚ όσοι δεν έχουν να πληρώνονται για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Αλλά μόνο αυτοί.
Το θέμα είναι βέβαια σύνθετο, ένας απλός τρόπος πάντως για να μειωθούν τα έξοδα και οι ανάλογες εξαρτήσεις των βουλευτών από κρυφούς ή φανερούς οικονομικύς παράγοντες, είναι η καθιέρωση μονοεδρικών περιφερειών, μαζί με την αύξηση των βουλευτών επικρατείας. Η πρόταση αυτή έχει συζητηθεί πλειστάκις στο παρελθόν και όλοι ξέρουμε τους λόγους για τους οποίους δεν προχωράει.
Νίκο, γιατί με τις μονοεδρικές μειώνονται τυχόν εξαρτήσεις; Υπάρχει μικρότερη προεκλογική δαπάνη αλλά πέραν αυτού….;;;
Μιλάμε για βουλευτές επικρατείας με σταυρό ή λίστα;;;
Και πέραν αυτού για μένα το ερώτημα είναι: Μπορούμε να μην αμείβουμε καλά τους 300 ανθρώπους (υποτίθεται εκλεκτούς, ικανούς, με προσόντα κλπ ) που επιλέγουμε να διαφεντεύουν την χώρα για 4 χρόνια;
Ένα κέρδος από τις πολύ μικρές ή και μονοεδρικές περιφέρειες, πιστεύω ότι είναι η χαμηλότερη προεκλογική δαπάνη, η οποία στη Β´ Αθηνών πχ είναι τεράστια. Αυτό πιστεύω ότι μπορεί με ελαττώσει την εξάρτηση των υποψηφίων και των κομμάτων από χρηματοδότες και κέντρα συμφερόντων και να φέρει τον πολίτη πιο κοντά στο βουλευτή, περιορίζοντας και την ανάγκη παρουσίας στα ψηφοδέλτια υποψηφίων που έχουν σαν μόνο προσόν την αναγνωρισιμότητα. Και φυσικά δεν μιλάω για λίστες βουλευτων επικρατείας.
Κεντρικό πολιτικό ζήτημα κατά την άποψή μου είναι όχι ο περιορισμός των προεκλογικών και λειτουργικών εξόδων, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση θεωρώ σχετικά μικρά, αλλά η αναβάθμιση του ρόλου των βουλευτών και του κοινοβουλίου.
Υπάρχει βέβαια η πιθανότητα να πέφτω τελείως έξω και η γνωστή «εφευρετικότητα» των Ελλήνων να κάνει και πάλι το θαύμα της!