Το τελευταίο Spiegel κυκλοφόρησε με αυτό το εξώφυλλο. » ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΦΤΩΧΕΙΑΣ Πως οι χώρες που βρίσκονται σε κρίση κρύβουν τον πλούτο τους » Η εικόνα με το μαυρο τεραγωνάκι της λογοκρισίας – ειρωνικό – στο πρόσωπο του αναβάτη -σαν να προστατεύει προσωπικά δεδομένα- που γίνεται ακόμα ειρωνικότερο καθώς μπαίνει και στα μάτια του συμπαθούς γαϊδαράκου είναι μάλλον αντάξια μιας Bild και όχι του σοβαρού – υποτίθεται – Spiegel.
Η ουσία του κεντρικού του θέματος στις εσωτερικές σελίδες είναι το πόσο πολύ πλουσιότεροι είναι οι πολίτες των χωρών του υπό κρίση Νότου από τους δυστυχείς Γερμανούς. Νομίζω πως το «ρεζουμέ» και το «δια ταύτα» συνοψίζονται στο παρακάτω :
«…Θα ήταν πιο λογικό – και δικαιότερο – οι χώρες που είναι σε κρίση να ασκήσουν την δικιά τους εξουσία για να μειώσουν τα χρέη τους, «βάζοντας χέρι» στα περιουσιακά στοιχεία των πολιτών τους περισσότερο από ό,τι μέχρι τώρα. Οπως δείχνει πρόσφατη μελέτη της ΕΚΤ, υπάρχει σίγουρα αρκετό χρήμα διαθέσιμο για να το κάνουν….»
Το Spiegel βέβαια δεν εκπροσωπεί τη Γερμανική κυβέρνηση. Εξ άλλου είναι σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης και ο έρωτας με την φορολόγηση…. καταλαβαίνεται. Αλλά σε συνδυασμό με το τι συνέβη στην Κύπρο και τη «φιλολογία» που ακολούθησε σε σχέση με την τύχη των καταθέσεων γενικότερα μάς προϊδεάζει- φοβάμαι – για το ποιές φαντασιώνονται κάποιοι ως «λύσεις».
Μόνο …. ξέρετε κάτι; Το θέμα δεν είναι τι είναι «λογικό». Εξ άλλου δεν έχει πολλή λογική να ισχυρίζεσαι ότι τα Γερμανικά νοικοκυριά είναι απ΄ τα φτωχότερα της Ευρώπης. (Οι στατιστικές είναι και ένας πολύ επιστημονικός τρόπος να λες καταπληκτικά ψέμματα) Ούτε το θέμα είναι το τι είναι «δίκαιο» που ως μεταφυσική έννοια θα μας έμπαζε σε μια ατέλειωτη συζήτηση. Το θέμα είναι τι είναι αποτελεσματικό, τι είναι αυτό που θα μπορούσε να βγάλει την Ευρώπη από την κρίση. Προσωπικά θα έλεγα πως φορολόγηση περιουσιακών στοιχείων που δημιουργήθηκαν από εισοδήματα που έχουν ήδη φορολογηθεί είναι μια πολύ κακή ιδέα. Εξ ίσου κακή ιδέα με το βλακώδες και αντι-ευρωπαϊκό : «οι κακοί Νότιοι που έγιναν πλούσιοι με τα λεφτά μας κι εμείς μείναμε στην ψάθα» (Φυσικά υπάρχει και το αντίθετο επίσης βλακώδες και αντι-ευρωπαϊκό: «οι κακοί Βόρειοι που μας πίνουν το αίμα με το μπουρί κλπ κλπ «)
ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ-firiki2010
firiki2010 
Nα και μια ενδιαφέρουσα αποδόμηση των απόψεων Spiegel : http://www.voxeu.org/article/are-germans-really-poorer-spaniards-italians-and-greeks
Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω.
Στο άρθρο που αναφέρετε πιο πάνω, φαίνεται ότι μεγαλύτερο μέρος του πλούτου στη Γερμανία, είναι συγκεντρωμένος στο πιο πλούσιο 20% του πληθυσμού, εν σχέσει με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΖ και ιδιαίτερα του Νότου. Αυτό σημαίνει ότι για για το υπόλοιπο 80% των Γερμανών (δηλαδή τους πιο πολλούς ψηφοφόρους), ο σωρευμένος πλούτος των υπολοίπων χωρών του Νότου, φαντάζει ακόμα πιο εξοργιστικός.
Πρέπει να λάβουμε επίσης υπόψιν ότι καλώς ή κακώς οι Βόριοι θεωρούν ότι ο ιδιωτικός πλούτος στις χώρες του Νότου προέρχεται απο:
(1) την διάχυση στην κοινωνία των κρατικών δανείων και χρεών (μέσα απο μισθούς ΔΥ, επιδομάτων, επιδοτήσεων κλπ) και
(2) την διασπάθηση των καταθέσεων των χρεοκοπημένων τραπεζών κυρίως σε δυσανάλογα μεγάλα στεγαστικά δάνεια που μπορούσαν να αποπληρωθούν μόνο σε περίπτωση που το (1) εξακολουθούσε στο διηνεκές.
Αν κάποιος έκανε μια μικρή μελέτη σχετικά με την αύξηση της αξίας της οικοδομής στη χώρα μας τα τελευταία 15 χρόνια, ενδεχομένως να ανακάλυπτε που κατέληξε το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης του κρατικού χρέους στη χώρα μας.
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι σχετικές επενδύσεις είναι σχεδόν στο σύνολο τους μη παραγωγικές, εξηγείται και το μυστήριο της εισαγωγής τεραστίων ποσών για τα δεδομένα της χώρας, χωρίς ουσιαστική βελτίωση στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα
“Αν κάποιος έκανε μια μικρή μελέτη σχετικά με την αύξηση της αξίας της οικοδομής στη χώρα μας τα τελευταία 15 χρόνια, ενδεχομένως να ανακάλυπτε που κατέληξε το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης του κρατικού χρέους στη χώρα μας. (και ιδιωτικού θα πρόσθετα)
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι σχετικές επενδύσεις είναι σχεδόν στο σύνολο τους μη παραγωγικές, εξηγείται και το μυστήριο της εισαγωγής τεραστίων ποσών για τα δεδομένα της χώρας, χωρίς ουσιαστική βελτίωση στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα”.
Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα και αυτή η αλήθεια που γράφεις εξηγεί και πολλές παθογένειές μας.
Η διαφωνία μου αναφέρεται στο ότι το σχόλιο αποδομεί τις απόψεις του Spiegel.
Νομίζω ότι μέχρι ενός σημείου, χωρίς να είναι αυτό να είναι ο στόχος του, τις ενισχύει
Οι διαφωνίες όχι μόνο είναι επιτρεπτές αλλά και επιβάλλονται 🙂
Η άποψη του Spiegel είναι πως μια και τα Γερμανικά νοικοκυριά είναι φτωχότερα από αυτά του Νότου οι κυβερνήσεις του Νότου πρέπει απλά να αφαιρέσουν πλούτο από τα νοικοκυριά τους για να αντιμετωπίσουν τα κρατικά χρέη τους. Το άρθρο που παρέθεσα ως αντίλογο («ως ένα βαθμό» θα έπρεπε ίσως να προσθέσω) ισχυρίζεται χοντρικά ότι
1. Η μέτρηση πλούτου ανά νοικοκυριό έτσι όπως παρατίθεται από το Spiegel δεν είναι το κατάλληλο εργαλείο για να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει και τι πρέπει να γίνει
2 Η μεγάλη ανισοκατανομή πλούτου στη Γερμανία (με τη συγκέντρωση πλούτου σε επιχειρήσεις και κράτος) είναι αυτή που δημιουργεί την «εντύπωση (percertion) μεταξύ των λιγότερο πλούσιων Γερμανών ότι αυτές οι μεταφορες (ενισχύσεις προς τις χώρες του Νότου) είναι άδικες» .
Οπως καταλαβαίνετε είμαι ο τελευταίος που θα διαφωνήσει με την άποψη ότι οι τεράστιες εισροές από την Ευρώπη δεν αξιοποιήθηκαν από τη χώρα μας και έγιναν σε ανεπίτρεπτα μεγάλο βαθμό κατανάλωση (κακώς -κάκιστα) αντί να
επενδυθούν. (Κατανάλωση που πάντως σε σεβαστό ποσοστό είχε Ευρωπαϊκή … κατεύθυνση).
«Η μεγάλη ανισοκατανομή πλούτου στη Γερμανία (με τη συγκέντρωση πλούτου σε επιχειρήσεις και κράτος) είναι αυτή που δημιουργεί την “εντύπωση (perception) μ
μεταξύ των λιγότερο πλούσιων Γερμανών ότι αυτές οι μεταφορες (ενισχύσεις προς τις χώρες του Νότου) είναι άδικες”»
Νομίζω ότι δεν είναι απλώς «εντύπωση» γιατί τελικά αυτοί (οι πολλοί και λιγότεροι προνομιούχοι) πληρώνουν την νύφη απο την Μεσόγειο, γιατί όπως σε όλες τις ευρωπαικές χώρες τα παράθυρα (και οι πόρτες και τα υπόγεια κλπ) για την μεγάλη περιουσία είναι πάντοτε πολλά και ορθάνοικτα.
Ένας απο τους λόγους του σημερινού ευρωπαικού αδιεξόδου είναι ότι τελικά, πίσω απο την βιτρίνα και τις φανφάρες των απανταχού πολιτικών, οι μη προνομιούχοι των «πλούσιων» χωρών χρηματοδοτούν τους προνομιούχους των «φτωχών» χωρών, γεγονός που εξοργίζει τους μη προνομιούχους και των δύο
Αγαπητέ minority opinion νομίζω ότι θέτετε ένα άλλο θέμα και σίγουρα σε διαφορετική βάση από αυτήν που το θέτει το Spiegel.
Eιλικρινά δεν ξέρω τι συμβαίνει και ποιοί επιβαρύνονται στην Γερμανία. Για την Ελλάδα δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω κατ΄ αρχήν μαζί σας ότι ωφελούνται οι «προνομιούχοι» Πρέπει όμως να κάνω μια απολύτως απαραίτητη διευκρίνιση για το ποιον θεωρώ «προνομιούχο» (με την αρνητική πάντα έννοια)
«Προνομιούχος» είναι αυτός που διορίσθηκε από το παράθυρο για να παίρνει 1000 ερώ και να …. τα ξύνει ολημερίς. «Προνομιούχος» δεν είναι αυτός που έφτυσε αίμα για να πιάσει μια δουλειά , παίρνει 3.000 και τα δουλεύει. «Προνομιούχος» είναι αυτός που δούλεψε 30 χρόνια πέρασαν εκατομμύρια από τα χέρια του, δήλωνε το 1/5 και σήμερα λόγω του κουμάντου που έκανε «δεν έχει μία» «Προνομιούχος» δεν είναι αυτός που δούλεψε , φορολογήθηκε κανονικότατα κι έχει σήμερα 5 δραχμές στην άκρη. Τα ξεκαθαρίζω αυτά γιατί στα πλαίσια του Ελληνικότατου «Δεν θέλω γαϊδαρο. Θέλω να ψοφήσει ο γαϊδαρος του γείτονα» και μιας ισοπεδωτικής τάσης που μας διακρίνει καταλήγουμε μερικές φορές σε περίεργα συμπεράσματα. Αυτοκαταστροφικά.
Μια ακόμα εξήγηση της νευρικότητας στην Γερμανία είναι και η υποβάθμιση της απο τον οίκο Egan Jones (ο ανεξάρτητος και πιο σοβαρός απο τους οίκους αξιολόγησης) σε Α απο Α+ γιατί το δημόσιο χρέος της έφτασε στο 100% του ΑΕΠ (απο 80% το 2011), κυρίως λόγω της συμμετοχής της σε διάφορα ταμεία διάσωσης.
Αν το 2013 ξεπεράσει το 100%, όπως είναι το πιο πιθανόν, η Γερμανία θα εγκαταλείψει υποχρεωτικά την ΕΖ μέσα απο την εσωτερική λαική πίεση.
Αυτή η ιστορία δεν πρόκειται να τελειώσει καλά.
4/17/2013: Federal Republic Of Germany: EJR lowered A+ to A (Neg.) (S&P: AAA) (3413Z GR)
Although Germany’s credit metrics are respectable, the country has exposure to its banks and the weaker EU members. Deutche Bank has adjusted shareholders’ equity to asset near 2% and might need EUR 100B of support. Via the ECB’s Target 2, Germany is owed EUR700B of which perhaps 50% is collectible and then there is the banks’ southern EMU exposures. Germany’s debt to GDP was 80.6% as of 2011. However, increasing Germany’s debt by EUR500B raises the adjusted debt to GDP to 100%. The deficit to GDP of .8% is reasonably strong. Unemployment is 6.9% but will probably rise as global economies continue to show weakness. The positive (EUR16.8B) balance of trade (per GFSO) and the positive EUR5.59B current account (per the OECD) help. Inflation has been moderate at 1.4% (per GFSO).
Chancellor Merkel continues to resist calls for EU bonds (shared liabs.) and money printing and is pushing for fiscal controls and the seniority of bailout funding. Germany is likely to be outvoted by other ECB members and therefore will have greater prospective exposure. Watch for the EFSF and the ESM morphing into banks (thereby depressing eventual recoveries) and a rise in the number of euros. Watch progress on the EU banking union. We used the IMF’s data for Germany’s debt which is greater than Eurostat’s data. Downgrading.