Ελλάδα – Ινδονησία … καμμία σχέση !

Ενα  άρθρο  του  Πωλ  Κρούγκμαν    στους  Νew York Times    που  συγκρίνει   τις  κρίσεις  στην  Ινδονησία  και  την  Ελλάδα    βλέπω  ότι  έχει  γίνει  πολύ  δημοφιλές  στο  διαδίκτυο    κυρίως  λόγω  της  τελευταίας  παραγράφου  που  ενθουσίασε  τους  «αντιμνημονιακούς» :

«Ο πρώτος λόγος,  (που  δεν  ανακάμπτει  η  Ελλάδα) είναι ότι η Ινδονησία έχει ένα νόμισμα που μπορούσε να υποτιμηθεί και το έκανε σε μεγάλο βαθμό. Αυτό δημιούργησε μεν βραχυπρόθεσμη οικονομική πίεση, αλλά εν τέλει άνοιξε τον δρόμο για την ανάπτυξη κυρίως μέσω εξαγωγών. Και δεύτερον, το ΔΝΤ ενώ στην αρχή θέλησε να επιβάλλει πολιτικές λιτότητας στην Ασία, εν τέλει έκανε πίσω. Στην Ελλάδα όμως η τρόικα είναι αμείλικτη χωρίς να έχει μάθει τίποτα από την εμπειρία».

Το  άθρο  που  είδα  να  αναπαράγεται  με  τίτλους    όπως  ‘Η  Ελλάδα  χειρότερα  από  την  Iνδονησία»  ή  «Η  τρόϊκα    εμποδίζει  την  ανάπτυξη  στην  Ελλάδα»    μπορείτε  να  το  διαβάσετε   στο  http://krugman.blogs.nytimes.com/2013/08/28/the-asian-crisis-versus-the-euro-crisis/

Κατ΄ αρχήν  εντυπωσιάστηκα  από  ένα  πράγμα .   Από  εκείνο  το  αόριστο   massively  στη  φρασούλα   Indonesia had a currency that it could devalue, and did, massively. Πόσο  ήταν  αυτό  το  «massively»;;;;  Για  να  καταλάβουμε  λιγάκι  για  τι  πράγμα  μιλάμε…. η   Ινδονησία  υποτίμησε  το  νόμισμα  της  το  1997  κατά  67% !!!!!   Δεν  ξέρω  αν    κάτι  τέτοιο  συνιστά  ο κ  Κρούγκμαν  και  για  την  Ελλάδα,  αλλά  οι    θαυμαστές  του  ας  αναλογισθούν    τι  θα  σήμαινε  για  το  βιοτικό  επίπεδο  μιας  χώρας  που  κυρίως  εισάγει,  όπως  εμείς ,   μια  υποτίμηση  όχι  67%  αλλά  60%  ή   50%% .   Πρακτικά  και  μέσα  σε  μια  νύχτα  το  βιοτικό  επίπεδο    θα  έπεφτε  στο  μισό !  Αυτό  που  λέει  ο  Κρούγκμαν  διακριτικά    «βραχυπρόθεσμη οικονομική  πίεση» !   Χωρίς  να  υπολογίσουμε  την   αβεβαιότητα    που  θα  δημιουργούσαν  οι    φόβοι  μιας  νέας  υποτίμησης,  οι  επιπτώσεις  στο  χρέος  κλπ

Επίσης    εντυπωσιάστηκα    από  την  άνεση  με  την  οποία  ο κ  Κρούγκμαν  συγκρίνει  την  Ινδονησία  με  την  Ελλάδα. Θυμίζω  ότι η  Ινδονησία    έχει  τεράστιες  πλουτοπαραγωγικές  πηγές. Μεταξύ  άλλων  εξάγει  και  πετρέλαιο  και  είναι  η  τρίτη  μεγαλύτερη  καφεπαραγωγός. Καμμία  σχέση  με  την  Ελλάδα,  της  οποίας  όμως  οι  πολίτες  ως  προς  το  βιοτικό  επίπεδο  δεν  μπορούν  να  συγκριθούν  ούτε  το  1997  ούτε  σήμερα  με   τους  Ινδονήσιους.

Ακόμα  κάτι  που  μοιάζει  να  λησμονεί ο κ Κρούγκμαν  είναι  ότι    από  το  1998   η  Ινδονησία  έχει  μπεί  σε  μια  πορεία  εκδημοκρατισμού    όχι  χωρίς  κλυδωνισμούς,    που  όμως    σε  σχέση  με  το  ταραχώδες  παρελθόν  της  έχει  δημιουργήσει  ένα  κλίμα   ασφάλειας  και  σταθερότητας  που  έχει  προφανώς  τεράστια  συμβολή  στην  Ινδονησιακή  ανάκαμψη.

Τέλος    ως  προς  τις  πολιτικές  λιτότητας  που  θέλησε  να  επιβάλει  το  ΔΝΤ  αλλά  «τελικά  έκανε  πίσω»   δυο  παρατηρήσεις. 1. Σε  μία  χώρα  με  χαμηλό  βιοτικό  επίπεδο  δεν  έχουν  νόημα  οι πολιτικές  λιτότητας. 2 Τι   μεγαλύτερη πολιτική  λιτότητας  να  εφαρμόσεις  μετά  από  μια  υποτίμηση  67%;;;;;

Ο,τι  λειτούργησε   (στο  βαθμό  που  λειτούργσε)   το  1997  στην  Ινδονησία    δεν  είναι    καθόλου   υποχρεωτικό  να  λειτουργήσει  στην  Ελλάδα  το  2013. Αυτό  που  έγινε  το  1930  το  1960  ή  το  2000  δεν  μπορεί να  γίνει  το 2013,   αυτό  που βοήθησε  την  Λεττονία   για  την  Κόστα Ρίκα  μπορεί  να  είναι  καταστροφή κι  αυτό   που  δημιούργησε  προβλήματα  στουσ  Ισλανδούς  μπορεί  να  είναι  η  λύση  για  τους  Τσέχους.  Αν  ήταν  αλλιώς,   τα  πράγματα    στην  οικονομία   θα  ήταν  πολύ  πιο  εύκολα  και  τις  κρίσεις  θα  τις  αντιμετώπιζαν  πρωτοετείς  φοιτητές.      Κάθε  χώρα   όμως    και  κάθε  εποχή  έχει  τις  δικές  της  ιδιαιτερότητες  ,  τα  δικά  της  προβλήματα    και  πρέπει  να  βρει  τις  δικές  της  πολύ  συγκεκριμένες    απαντήσεις.  Και  τέλος  πάντων  αν  μιλάμε  για την  Ελλάδα  η …. Ινδονησία  δεν  μπορεί  να  είναι  επιχείρημα.

ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ-firiki2010