Κάποια σχόλια σε μια προηγούμενη ανάρτηση μ΄ έβαλαν στο «τριπάκι» της σημερινής.
Το θέμα θα μπορούσε να ήταν «Είχαμε λοιπόν Σοσιαλισμό στην ΕΣΣΔ; » Το καθεστώς δηλαδή που επιβλήθηκε στη Ρωσία με την Οκτωβριανή Επανάσταση και αργότερα στην Αν. Ευρώπη και σε άλλες περιοχές του πλανήτη ήταν σοσιαλιστικό , ήταν κομμουνιστικό, ήταν σοβιετικό , ήταν κάτι άλλο; Μια συνήθης θέση μεγάλης μερίδας «αριστερών» διαφόρων αποχρώσεων είναι πως στην ΕΣΣΔ υπήρξε μια προσπάθεια οικοδόμησης μιας σοσιαλιστικής/ κομμουνιστικής κοινωνίας, προσπάθεια όμως που στην πορεία της λόγω παρεκκλίσεων ( για το τι είδους και γιατί κάθε κομματάκι της «Αριστεράς» έχει την δική του άποψη) και φυσικά λόγω της «υπονόμευσης από τον παγκόσμιο καπιταλισμό» μετα 70 χρόνια κατέρευσε. Επέκταση αυτής της συλλογιστικής είναι ότι αφού στην ΕΣΣΔ και στους δορυφόρους της δεν φτάσαμε ποτέ στον σοσιαλισμό/ κομμουνισμό τότε ό σοσιαλισμός/ κομμουνισμός αποτελεί ακόμα μια επιλογή για την οποία αξίζει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε.
Η συζήτηση έχει ενδεχομένως θεωρητικό ενδιαφέρον, αλλά κατά τη γνώμη μου μόνο θεωρητικό. Πρακτικά μικρή σημασία έχει αν το καθεστώς που επιβλήθηκε στην Αν Ευρώπη το ονομάσουμε, σοσιαλιστικό, κομμουνιστικό, λαϊκό, σοβιετικό, παλλαϊκό, ή το χαρακτηρίσουμε απλώς προσπάθεια για σοσιαλισμό. Το καθεστώς είχε από την αρχή του μέχρι το τέλος του συγκεκριμένα χαρακτηριστικά απόλυτα διακριτά από τα αντίστοιχα των καθεστώτων της Δυτ. Ευρώπης κι αυτά με ενδιαφέρουν. Από κει και πέρα ο καθένας ας το βαφτίσει… όπως θέλει!
Αυτό το «όπως θέλει ο καθένας » καθεστώς με κύρια χαρακτηριστικά α) το ανηλεές κυνηγητό κάθε αντίθετης άποψης, κυνηγητό που έφτανε μέχρι την φυσική εξόντωση και β) τον ασφυκτικό έλεγχο και την καθοδήγηση από το κράτος οποιασδήποτε οικονομικής, πολιτιστικής , κοινωνικής κλπ δραστηριότητας ήταν επί δεκαετίες ο «φάρος» των αγώνων των απανταχού «αριστερών». Αυτό το «όπως θέλει ο καθένας» καθεστώς υπερασπίστηκαν σε όλο τον κόσμο τα κομμουνιστικά κόμματα (μέχρις ενός σημείου και τα σοσιαλιστικά ) . Αυτό το «οπως θέλει ο καθένας» καθεστώς προσπάθησαν να επιβάλουν βιαίως και κάποιες φορές επέβαλαν κάποιοι , γι΄ αυτό το «όπως θέλει ο καθένας» καθεστώς έγινε ο Εμφύλιος στην Ελλάδα (όπως και αλλού ), αυτό το καθεστώς προσπαθούνε και μετά την κατάρρευση του να ωραιοποιήσουν, να δικαιολογήσουν και να υπερασπιστούν οι φανεροί (προς τιμήν τους) και κρυφοί θιασώτες του. Ακόμα κι όταν η υπεράσπιση αυτή δεν γίνεται «φόρα παρτίδα» υπάρχουν -πέραν των απόψεων – και οι υιοθετούμενες πρακτικές που αποτελούν εύγλωττη μαρτυρία της …. νοσταλγίας τους.
Υστερα από όλα αυτά όπως καταλαβαίνετε ελάχιστα με ενδιαφέρει αν το καθεστώς ΕΣΣΔ και δορυφόρων ονοματίζεται σοσιαλιστικό ή κομμουνιστικό ή… ή… Οπως καθόλου δεν με ενδιαφέρει αν κάποιος ονοματίζει – προσπαθώντας να δώσει μια αρνητική χροιά- «καπιταλιστικό» ή «αστικοδημοκρατικό» το σύστημα που χρόνια επικρατεί στη Δυτ. Ευρώπη. Μ΄ ενδιαφέρουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Και σε αυτά που μου είναι απεχθή (όπως αυτά που προανέφερα πως άνθισαν στους «σοσιαλιστικούς παραδείσους» – και όχι μόνο ) είμαι «απέναντι». Οπου και απ΄ όποιον και αν εκφράζονται !
ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ-firiki2010