Το πρόβλημα «Χρυσή Αυγή» συνεχίζει να υπάρχει.

Ενας  ενθουσιασμός  διατρέχει    κυρίως  τα  ΜΜΕ  για  την  σύλληψη  Μιχαλολιάκων  , Κασιδιάρηδων  και  λοιπών.  Τον  ενθουσιασμό  αυτό  δεν  μπορώ  να  τον  συμμεριστώ  γιατί  έχω  την  αίσθηση  πως  τίποτα  δεν  έχει  ακόμα  τελειώσει.  Η  «χοντρή  κυρία  δεν  τραγούδησε»   ακόμα  και  δεν  ξέρω  καν  πότε  θα  εμφανισθεί.

Κατ΄ αρχήν    είναι  από  μόνο  του  πρόβλημα    το  να  συλλαμβάνεται  με  βαρύτατες  μάλιστα    κατηγορίες  ο  αρχηγός  ενός  κόμματος  και  κάμοποσοι  βουλευτές  του    που  έχει      πάρει  7%  στις  τελευταίες   εκλογές.  Προσοχή !  Δεν  λέω  ότι  κακώς  συνελήφθη.  Η  Δικαιοσύνη  εφ΄ όσον  είχε  στοιχεία   ορθώς  ενήργησε    και  θα  ενεργούσε  ορθώς  ακόμα  κι  αν   ο  συλληφθείς  είχε  πάρει  17%  ή  27% .  Το  πρόβλημα  υπάρχει  γιατί   ένα  κόμμα  του  οποίου  στελέχη  εμφανίζονται  να  βαρύνονται  με  βαρύτατες  κατηγορίες  κατάφερε  να  συγκεντρώσει  αυτό  το  ποσοστό.  Και  μάλιστα  αν  πιστέψουμε  τις  δημοσκοπήσεις  (προσωπικά  δεν  τους  έχω  καθόλου  εμπιστοσύνη)  το  ποσοστό  αυτό  εμφανιζόταν  αυξημένο    και  προσέγγιζε  το  10-12%.

Το  πρόβλημα  συνίσταται  κατά  τη  γνώμη  μου    στο  ότι    η    (απαραίτητη  επαναλαμβάνω)  νομική  αντιμετώπιση   εγκληματικών  πράξεων   προηγήθηκε  της  πολιτικής  απαξίωσης  της  ΧΑ.  Ετσι  σήμερα  η  υποψία  που  πλανάται  και  σε  πέραν  της  ΧΑ  ψηφοφόρους  είναι  ότι  χτυπιέται  μέσω  της  Δικαιοσύνης  ένα  κόμμα ,   επειδή  δεν  μπορούσε  να  αντιμετωπισθεί  πολιτικά.

Δεν  υπάρχει  αμφιβολία ότι   η  ΧΑ    στις  τελευταίες  δημοσκοπήσεις   μετά  τη  δολοφονία  Φύσσα   είχε    σαφώς  πτωτικές  τάσεις.  Αυτό  ήταν  αποτέλεσμα    πολιτικής  απαξίωσης.  Η  δημοσκοπική  πτώση   πιθανώτατα   θα  συνεχιστεί.  Υπάρχει  όμως  η  πιθανότητα   η  πτώση  αυτή    να  μην  απεικονίζει  πολιτική  απαξίωση,    αλλά  τον    φόβο  να  δηλώσεις  υποστήριξη  σε  ένα  κόμμα  που  εμφανίζεται  στοχοποιημένο  από  τη  Δικαιοσύνη.  Κι  όταν  φοβάσαι  να  δηλώσεις  τι  πιστεύεις  η  Δημοκρατία  έχει  πρόβλημα.  Και  βεβαίως   ο  φόβος  αυτός    πισω  από  το  παραβάν  του  εκλογικού  τμήματος  δεν  υπάρχει.

Το  στοίχημα  εξακολουθεί  να  είναι    η  πολιτική  νίκη  επί  της  ΧΑ.  Το  στοίχημα   να  γίνει  αντιληπτό   από   τους  ανθρώπους  που  την  ψήφισαν  ή  ενδεχομένως  το  σκεφτόταν  ότι  η  ΧΑ  δεν  μπορούσε  να  αποτελέσει  λύση   ούτε   για  το  τεράστιο  πρόβλημα  της  λαθρομετανάστευσης, ούτε  για   τα  υπαρκτά  προβλήματα  του  πολιτικού  μας  συστήματος (αυτά  ήταν  τα  δυο  στοιχεία  που  την  γιγάντωσαν )  Η  ΧΑ  ήταν  από  μόνη  της  πρόβλημα. Τα  πολιτικά  προβλήματα  λύνονται  πολιτικά. Δεν  λύνονται   μήτε  με  το  ξύλο, μήτε  με  μαχαιρώματα, μήτε  με  μολότωφ. Οποιος  δεν  το  αντιλαμβάνεται  δεν  μπορεί να  είναι  λύση  του  προβλήματος,   είναι  μέρος  του.

Αυτό  στο  οποίο  επίσης  πρέπει    να  δοθεί  ιδιαίτερη  σημασία  είναι  πως  οι  ψηφοφόροι   (πραγματικοί  και  εν  δυνάμει )  της  ΧΑ  δεν  είναι  λάφυρο, δεν  πρέπει  να  αντιμετωπισθούν  ως  λάφυρο  και  δεν  πρέπει  να  αισθανθούν  ως  λάφυρο.  Είναι  ελεύθεροι  άνθρωποι  που    έκαναν  υπό  συγκεκριμένες  συνθήκες  συγκεκριμένες  επιλογές. Στις  Δημοκρατίες  όλες  οι  απόψεις   (οι  απόψεις  επαναλαμβάνω)   και  όλες  οι  επιλογές  είναι  επιτρεπτές.  Οπως  και οι  αλλαγές    αυτών  των  επιλογών  σε  οποιαδήποτε   κατεύθυνση ή  η  επιμονή  σε  αυτές .  Δεν  υπάρχουν  ψηφοφόροι  πρώτης  και  δεύτερης  κατηγορίας .  Οταν  απαξιώνεις   την  ψήφο  του  Α  ή  του  Β (όχι  όταν  διαφωνείς  με  αυτήν ! ) ,  όταν  θεωρείς  ως  «υποχρέωση»  του  να  ψηφίσει  έτσι  ή  αλλιώς,   όταν   του    αποκλείεις  επιλογές  αναιρείς  την  ουσία  της  Δημοκρατίας !  Αν  τυχόν    τα  κόμματα   πέσουν  σ΄ αυτή  τη  «λούμπα»  το  πιθανότερο  είναι   οι  εν  δυνάμει  ψηφοφόροι  της   ΧΑ  να  αναζητήσουν   λύσεις  εξ  ίσου  «αντισυστημικές»  και  αδιέξοδες  ή  την  ημέρα  των  εκλογών  να   αποσυρθούν  στον    καναπέ  τους   αφήνοντας  εμάς  τους  υπόλοιπους  να  παίζουμε  … «Δημοκρατία».

Η  Δικαιοσύνη  ας  κάνει  τη  δουλειά  της.  Ούτε  απλή  είναι  ούτε  εύκολη  ιδίως  όταν  πρέπει  να  φτάσει  σε  ένα  αποτέλεσμα  που  δεν  θα  σηκώνει  αμφισβητήσεις.  Και  είναι  ιδιαίτερα  κρίσιμο   να  συνεχίσει  να  την  κάνει  εξ  ίσου  αποφασιστικά  πρός  όλες  τις  κατευθύνσεις.  Τα   πολιτικά   κόμματα   ας  κάνουν  τη  δικιά  τους  δουλειά  . Για    την  σχετική  ικανότητα    κάποιων  από  αυτά   είμαι  λιγότερο  αισιόδοξος.  Εκεί  που  είμαι  βέβαιος   πως     οι  «επιδόσεις»    θα    συνεχίσουν     να  είναι  ιδιαίτερα  φτωχές   είναι  τα  ΜΜΕ   ιδίως  βέβαια  ραδιόφωνα  και  τηλεοράσεις.  Με  Αναγνωστάκηδες  κι  Αυτιάδες  και  λοπά …. ανέκδοτα   ενημέρωση  δεν   γίνεται.   (Εξαιρέσεις  φυσικά  και  υπάρχουν)

ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ-firiki2010