Σήμερα αναδημοσιεύω ως ενιαίο κείμενο (όποιος αντέχει…. το διαβάζει) κάτι που ανάρτησα – λόγω μεγέθους -σε δυο συνέχειες (17-18/9/2012) και αφορά τη γιγάντωση και την πολιτική αντιμετώπισης της ΧΑ. Λόγω των καταιγιστικών εξελίξεων των ημερών το θέμα είναι και πάλι επικαιρο αλλά αν έγραφα ένα καινούργιο κείμενο θα ήταν επί της ουσίας … τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια. Γι΄ αυτό……..
Χρυσή Αυγή (α. Γγιατί β. Τι να κάνουμε )
Οφείλω να ομολογήσω ότι τις εκλογικές επιδόσεις της ΧΑ – ιδίως την επίδοση του Ιουνίου- δεν τις περίμενα . Με τίποτα. Την γενικότερη έκπληξη και την απορία τις διαδέχθηκε η ανησυχία κι αυτήν η προσπάθεια περιθωριοποίσης της (βλέπε συναντήσεις αρχηγών κομμάτων με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκλογή αντιπροέδρου Βουλής κλπ). Απ΄ ό,τι δείχνουν τα πράγματα η ΧΑ “δεν καταλαβαίνει” από κάτι τέτοια και οι δημοσκοπήσεις (όσο μπορεί μανείς να τους έχει εμπιστοσύνη) λένε ότι είναι το μόνο κόμμα που τα ποσοστά του παρουσιάζουν άνοδο!
Τα δυο ερωτήματα που ανακύπτουν είναι:
1 Γιατί: και 2. Και τώρα τι κάνουμε;
ΓΙΑΤΙ
Το όχημα που έφερε την ΧΑ στη Βουλή είναι κατά βάση η λαθρομετανάστευση , τα προβλήματα που δημιούργησε και ο τρόπος που “ αντιμετωπίσθηκε”. Ενώ επί χρόνια είχαμε μια σταθερά αυξανόμενη ροή λαθρομεταναστών, δεν έγινε καμμιά ουσιαστική προσπάθεια ανακοπής της, ενδεχομένως και με σκληρά μέτρα, που όμως θα έδιναν το μήνυμα ότι η χώρα δεν μπορεί, δεν θέλει και δεν είναι “ξέφραγο αμπέλι”. Η ανησυχία και η δυσαρέσκεια του κόσμου που είτε υφίστατο είτε διέβλεπε τα προβλήματα από την παρουσία τεράστιου αριθμού, εξαθλιωμένων, άλλης κουλτούρας και αδύνατο να αφομοιωθούν λαθρομεταναστών, απαξιώθηκαν ως ρατσισμός και ως ξενοφοβία. Το πρόβλημα δεν το αντιμετωπίσαμε στις πραγματικές του διαστάσεις ως κοινωνία, η Πολιτεία το υποτίμησε (κάποιες συμπεριφορές της μάλιστα το όξυναν) κι έτσι όποιος είχε το πρόβλημα ήταν υποχρεωμένος να το λύσει μόνος του. Εκεί ήρθε να δώσει “χείρα βοηθείας” η ΧΑ. Ακτιβισμός, αυτοοργάνωση, παρέμβαση στην ταλαίπωρη καθημερινότητα στις γειτονιές του Αγ Παντελεήμονα και θριαμβευτική είσοδος το 2010 στο Δήμο της Αθήνας με ποσοστά που στις προβληματικές γειτονιές ξεπερνούσαν το 10% ! Ελα όμως που τα προβλήματα (λιγότερο) και οι ανησυχίες (περισσότερο) δεν αφορούσαν μόνο τους κατοίκους του Αγ Παντελεήμονα !
Το δεύτερο σκαλοπάτι στο οποίο πάτησε η ΧΑ δεν ήταν τίποτε άλλο από την προσπάθεια και με βίαιο μάλιστα τρόπο να απαξιωθεί το πολιτικό σύστημα συνολικά. Επί δεκαετίες η “Αριστερά” κατήγγελε το πολιτικό σύστημα. Η οικονομική κρίση κι ένας καινούργιος καθαρά φαντασιακός διχασμός “μνημονιακοί- αντιμνημονιακοί” έδωσε την αφορμή να να δημιουργηθεί ένα τεράστιο κύμα από ιστορίες συνωμοσίας, ψέμματα, μύθους, απίθανες προβλέψεις και ακόμα πιο απίθανες “προτάσεις”. Ο ορθολογισμός – που ούτως ή άλλως δεν είναι το δυνατό μας σημείο- στο περιθώριο, κρεμάλες στο Σύνταγμα ( αλλά και στις πλατείες της επαρχίας), “να καεί να καεί το μπου… η Βουλή!”, το ανιστόρητο “Ψωμί-Παιδεία- Ελευθερία – η χούντα δεν τελείωσε το 73″, διαρκής αναζήτηση εχθρών (κυρίως στο εξωτερικό- “παλιά μας τέχνη κόσκινο”), “τσουβάλιασμα” υπεύθυνων και ανεύθυνων, προπηλακισμοί υπουργών βουλευτών, παρελάσεις με μαθητές να μουτζώνουν τους επισήμους. Τι άλλο χρειαζόταν για να αναδειχθεί μια προφανώς εχθρική προς το δημοκρατικό πολίτευμα και εξ ορισμού λάτρης των θεωριών συνωμοσίας ΧΑ;
“Μα”, θα μου πείτε, ” η ΧΑ είναι ένα κόμμα φιλοναζιστικό. Είναι δυνατόν να το εμπιστεύονται έστω και με τέτοιες συνθήκες 450.000 Ελληνες;” Προσωπικά δεν αμφιβάλλω ότι ο κ Μιχαλολιάκος έχει στο εικονοστάσι του μια φωτογραφία του Χίτλερ , θα ήταν πολύ χαρούμενος αν ξαφνικά εξαφανιζόταν οι Εβραίοι και το μεγάλο του όνειρο είναι πιθανώτατα να ανατινάξει ένα gay bar. Όμως για τον μέσο ψηφοφόρο της η ΧΑ είναι κατά βάσιν ένα κόμμα “τσαμπουκαλίδικο”. Παίρνει το νόμο στα χέρια της, αν ο νόμος δεν είναι αρκετά καλός τον εφαρμόζει με μια “ευρύτητα”, αν και αυτό δεν είναι επαρκές φτιάχνει ένα δικό της “νόμο” προσαρμοσμένο στο δικό της “εθνικό συμφέρον” και στην δικιά της “ηθική”. Και να σας πω και κάτι που θα σας κακοφανεί Αυτά που κάνει η ΧΑ αρέσουν σε περισσότερους απ΄ όσους την ψηφίζουν.
Σε οποιαδήποτε λογοκρατούμενη και δημοκρατική κοινωνία όλα αυτά θα ήταν γραφικότητες που θα είχαν περιθωριοποιηθεί και παρανομίες που δεν θα μπορούσαν να επαναληφθούν. Μόνο που η Ελληνική κοινωνία έχει υποστεί επί δεκαετίες και με μεγάλη επιτυχία ένα .. Μιθριδατισμό. [Ο βασιλιάς του Πόντου Μιθριδάτης, επειδή φοβόταν μήπως τον δηλητηριάσουν, έπαιρνε μικρές μη θανατηφόρες και σταδιακά αυξανόμενες δόσεις δηλητηρίου, ώστε τελικά να αποκτήσει ανοσία. Τα κατάφερε τόσο καλά, ώστε όταν μετά από μια καταστροφική ήττα θέλησε να αυτοκτονήσει με δηλητήριο…. απέτυχε.] Επί δεκαετίες η κοινωνία μας έβλεπε κάθε είδους βία να περνάει μπροστά από τα μάτια της σχεδόν απαθής. Από τις “αθώες” καταλήψεις σχολείων μέχρι κτίσιμο γραφείων καθηγητών, προπηλακισμούς, εμπρησμούς, δολοφονίες, λεηλασίες, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, βανδαλισμούς. Κι αυτές οι πράξεις βίας- όλες με “αριστερό” πρόσημο– βαφτισμένες “λαϊκοί αγώνες” και φυσικά πάντα για κάποιο “δίκιο”, σε όσες περιπτώσεις δεν επικροτήθηκαν και δεν αποθεώθηκαν, δικαιολογήθηκαν και μάλιστα ιδιαίτερα μαχητικά. Και από τα “αριστερά” κόμματα και από διασκεδαστές, δημοσιογράφους, καθηγητές, καλλιτέχνες όλους αυτούς που αυτοκατατάσσονται στην “αριστερή διανόηση”. Ακόμα και η Πολιτεία τις πράξεις αυτές βίας τις “σεβάσθηκε” (με αποκορύφωμα τον Δεκέμβριο του 2008) και δεν τους επεφύλαξε την “αρμόζουσα” μεταχείριση.
Εχουμε πάθει λοιπόν ανοσία! Δυο μπουνιές παραπάνω, τρεις πάγκοι αναποδογυρισμένοι, κανένα μπουγέλωμα, κανένα μαχαίρωμα άμα λάχει , “δεν κάνουν και μεγάλη διαφορά”! Κάποιοι στα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος ζητάνε ένα “σερίφη” που με τα εξάσφαιρα του θα καθαρίσει την πόλη από τους “κακούς”, ενα Ζορό που θα εκδικηθεί, ένα Ρομπέν των Δασών που με την παρέα του θα αντιστέκεται στην εξουσία.Μόνο που οι ήρωες των παιδικών μας χρόνων θριάμβευσαν σε άλλες εποχές και με εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Last but not least . Εμφανιζόμαστε ανεκτικοί ως κοινωνία . Κάτι που δεν είναι κακό, είναι μάλιστα συστατικό χαρακτηριστικό μιας φιλελεύθερης δημοκρατικής κοινωνίας. Μόνο που δεν είμαστε και τόσο …. κοινωνία. Το “κοινό κακό” , το κακό που αφορά το δημόσιο συμφέρον δεν το αντιλαμβανόμαστε και δεν μας ενδιαφέρει μέχρι να χτυπήσει την δική μας πόρτα. Κι όταν χτυπήσει την δικιά μας πόρτα δεν υπάρχει κοινωνία για να αντιδράσει κι έτσι πρέπει να βρούμε το “δίκιο μας” – ή ό,τι νομίζουμε “δίκιο” μας – μόνοι μας . Με την παρέα μας, την κλίκα μας , τους κολλητούς μας. Ποτέ δεν ήταν η λύση . Ούτε και τώρα είναι
Αν συνεχίσουμε έτσι και με δεδομένο ότι οι πρακτικές της ΧΑ ανατροφοδοτούν τον κύκλο της βίας (μην έχετε αμφιβολίες ότι θα υπάρξουν δυναμικές “αντιδράσεις”- εισαγωγικά , πολλά εισαγωγικά) αυξάνεται η πιθανότητα κάποιος “λαϊκός” ή “εθνικός” αγωνιστής με μαύρο μπλουζάκι ή κουκούλα να μας ανοίξει το κεφάλι με ένα καδρόνι, επειδή θα “είμαστε” ομοφυλόφιλοι, ευρωλιγούρηδες, Εβραίοι, μνημονιακοί, λαθρολάγνοι, ρατσιστές, καπιταλίστες, Αμερικανόδουλοι, οτιδήποτε και στο επόμενο στάδιο, επειδή πολύ απλά έτσι θα τον βολεύει … προσωπικά.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
Απ΄ όσα έγραψα στην αμέσως προηγουμένως αντιλαμβάνεσθε ότι κατά την άποψη μου η ΧΑ ούτε αυτόνομο πρόβλημα είναι , ούτε καν η ρίζα του κακού. Εξ άλλου και σε άλλες περιπτώσεις έχω υποστηρίξει ότι ο “εχθρός” δεν μπορεί να είναι το Α ή το Β κόμμα , αλλά συγκεκριμένες νοοτροπίες που καλλιεργούνται πολλές φορές ακόμα και σε αντίπαλα κόμματα.
Ας δούμε κατ΄ αρχήν τι προτείνεται από κάποιους “μαχητικούς πολέμιους” της ΧΑ
Να κηρυχθεί παράνομη η ΧΑ. Πολύ ωραία! Αντε και το έκανες! Την επόμενη μέρα θα έχεις την “Γαλανόλευκη Αυγή” ή την “Χρυσή Ασπίδα” που θα ξεκινήσει με διπλάσια ποσοστά απ΄ αυτά που έχει η ΧΑ. Και θα έχεις και τη ρετσινιά (δικαιολογημένα) ότι δεν αντέχεις και πολύ δημοκρατία.
Να δημιουργηθεί μέτωπο κατά της ΧΑ από τα υπόλοιπα κόμματα. Και μετά; Τι ακριβώς θα κάνει το μέτωπο; Κνίτες, Νεοδημοκράτες, Πασόκοι, Συριζαίοι και Δημαρίτες αδελφωμένοι θα βγούν στους δρόμους για να κυνηγούν τους Χρυσαυγίτες στα πανηγύρια και τις λαϊκές ; Χλωμό ! Δεν θα πηγαίνουν οι εκπρόσωποι των κομμάτων στα τηλεοπτικά τραπέζια όταν καλούνται και Χρυσαυγίτες; Ή μήπως θα “πείσουν” τα κανάλια να μην καλούν τους εκπροσώπους της ΧΑ; Αν θυμάμαι καλά το 7% το πήρε η ΧΑ με μηδενική τηλεοπτική παρουσία ! Με άλλα λόγια χέσ….. η ΧΑ για το “μέτωπο” !
Προφανώς για το “μέτωπο” υπάρχουν και 1-2 ακόμα ενστάσεις.
“Μέτωπα” με βάση την άρνηση και μόνο, μέτωπα χωρίς πρόταση θετική δεν λειτουργούν. Οδηγούν είτε σε “καπέλλωμα” (μανούλα σε αυτό η “Αριστερά”) είτε σε τερατογενέσεις (που ακριβώς οδήγησε ο συναγελασμός ετερόκλητων υποκριτικά αγανακτισμένων στην πλ.Συντάγματος το καλοκαίρι του 2010;)
Τι “σόϊ “ μέτωπο θα είναι αυτό, στην οποία θα συμμετείχαν οι δολοφόνοι της Παρασκευής, της Αγγελικής και του Νώντα στη Marfin , αυτοί που έκαψαν την Αθήνα το Δεκέμβριο του 2008, αυτοί που αποθέωναν (και συνεχίζουν) κάθε είδους τραμπουκισμούς επί δεκαετίες; Συμμαχία με αυτούς ούτε κατά της ΧΑ , ούτε κατά του… διάβολου αυτοπροσώπως !
Επομένως;;; Επομένως – όσο παράξενο κι αν ακούγεται – δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι ΚΑΤΑ της ΧΑ ! Απαιτείται όμως να κάνουμε πράγματα ΥΠΕΡ της Δημοκρατίας μας.
Πρώτ΄ απ΄ όλα πρέπει να εφαρμοσθεί ο νόμος. Προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι επιλεκτικά. Κι αυτό είναι αρμοδιότητα της Πολιτείας αποκλειστικά. Η επιβολή του νόμου δεν αποτελεί δικαίωμα της Πολιτείας για να το ασκεί κατά βούληση. Είναι υποχρέωση της που μάλιστα δεν εκχωρείται.Κι επειδή ακούω για αυστηροποίηση της νομοθεσίας τόσο για εγκλήματα που διαπράττονται από λαθρομετανάστες όσο και για εγκλήματα που είναι εκδηλώσεις φυλετικού , θρησκευτικού κλπ μίσους (προς Θεού, όχι φωτογραφικές διατάξεις!) να υπενθυμίσω ότι το πρόβλημα τόσες δεκαετίες δεν ήταν η έλλειψη νόμων, αλλά η λειψή εφαρμογή τους και στις περισσότερες περιπτώσεις η άρνηση εφαρμογής τους.
Το δεύτερο που πρέπει να γίνει είναι να μπούνε τα προβλήματα στις σωστές τους διαστάσεις. Η λαθρομετανάστευση έχει δημιουργήσει τρομακτικά προβλήματα. Δεν είναι θέμα ρατσισμού. Το πολιτικό μας σύστημα φυσικά και έχει προβλήματα αλλά η απαξίωση του συνολικά, το τσουβάλιασμα υπεύθυνων κι ανεύθυνων, η ισοπέδωση των πάντων δεν οδηγεί πουθενά. Το “τσαμπουκαλίκι” και η προσπάθεια επιβολής του “δίκιου μου” με τη βία (της Κερατέας, του Μεσολογγίου, της Χαλκιδικής, της Ραφήνας κλπ) οδηγεί κατ ευθείαν στη “ζούγκλα”. Οι θεωρίες συνωμοσίας, η διαρκής αναζήτηση εχθρών και η άρνηση να κοιταχτούμε στον καθρέφτη μας είναι απλά απoδείξεις ανωριμότητας.
Η επανατοποθέτηση των υπαρκτών προβλημάτων σε πλαίσια Ορθού Λόγου- απαραίτητη προϋπόθεση για να τα λύσεις, ώστε να μην διεκδικούν την αντιμετώπιση τους παραλογισμοί και ποκιλόχρωμες φασιστικές νοοτροπίες- είναι κυρίως υποχρέωση αυτών που συνηθίσαμε να ονομάζουμε “πολιτική και πνευματική ηγεσία”. Οι υπόλοιποι στον μικρόκοσμο μας, σε 3 φίλους και 10 γνωστούς, ας κάνουμε τα λίγα που μπορούμε. Αλλά ας μην σιωπήσουμε!
Αν τυχόν περιμένατε κάτι “μεγαλοφυέστερο” για την αντιμετώιση της ΧΑ λυπάμαι που απογοήτευσα. Ισως όμως κι εδώ (όπως και αλλού) γρήγορες κι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.
ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ-firiki2010