Μερικές φορές δεν μιλάς (στο διαδίκτυο: δεν γράφεις) για να πείσεις τον απέναντι . Μιλάς για να ακούσουν οι «τρίτοι». Και μερικές φορές χρησιμότερο είναι να ακούνε οι τρίτοι την άποψη του «απέναντι» παρά τη δική σου. Μπορεί να είναι καλύτερος συνήγορος των θέσεων σου από εσένα .
Ετσι σήμερα ένα copy-paste από σχόλια που διασταυρώσαμε πριν αρκετές μέρες στο φιλόξενο antinews (το θέμα της ανάρτησης ήταν η δυνατότητα αντιμνημονιακής σύμπραξης της ΝΔ με την Αριστερά , αλλά η κουβέντα φυσικά επεκτάθηκε) ο «poexania» από τη μια μεριά και ο «ψυχραιμία » και το «firiki2010» από την άλλη:
Καλά σιγά μην περιμένουμε την πλειοψηφία για να γίνει η επανάσταση, δηλαδή να μην γίνει ποτέ. Μια δυνατή μειοψηφία, όταν θα είναι ώριμες οι συνθήκες αρκεί. Την επόμενη μέρα άλλωστε όλοι οι “αναποφάσιστοι” θα είναι με το μέρος μας, μιας και πειθαρχούν σε κάθε μορφή εξουσίας, δυστυχώς αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Όσο για τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση
και εγω αν είχα όλα τα ΜΜΕ και τα χρήματα του Μπομπολα και των λοιπων στην διάθεση μου για την προεκλογική μου καμπάνια, προθυπουργός θα γινόμουν, και ας μην με ήξερε κανείς ως την προηγούμενη μέρα.
-
ψυχραιμια είπε:
Κομμουνιστικο κομμα δεν στεκεται στην εξουσια με ελευθερες εκλογες ακομη και αν εχει ολα τα ΜΜΕ δικα του.
Και αυτο γιατι αλλο οι διακηρυξεις και αλλο η πραγματικοτητα του σοσιαλισμου.Μολις τη ζησουν παρα πολλοι θελουν να ξεφυγουν.
Οτι φυσικα δεν σας ενδιαφερουν οι μειοψηφιες και πλειοψηφιες το ξερουμε.
Εκεινοι που δεν το ξερουν ειναι που προτεινουν αστεια μετωπα με υποψηφιους Σταλιν.-
Poexania είπε:
Ναι βέβαια πρέπει να ξέρεις, ότι στην ΕΣΣΔ, σε σχετικό δμοψήφισμα λίγο πριν το διαλύσουν οι πουλημένοι κομματάρχες το μαγαζάκι, η πλειοψηφία του σοβιετικο΄λαού ψήφιζε υπέρ της σοβιετικής ένωσης και υπέρ του σοσιαλισμού, αλλά παρόλα αυτά, ο δημοκρατικός ηγέτης γελτσιν, που δεν ίδρωνε το αυτί του δεν άφησε όρθιο τίποτα, μέχρι και τα τανκ έβγαλε στους δρόμους.
Το πρώτο βήμα βέβαια το είχε κάνει ο αμερικανοπρόβλητος ηγέτης γκορμπατσωφ, που με ψευδή συνθήματα(αντίστοιχα με αυτά του ανδρέα παπανδρέου, στις 18 σοσιαλισμός) όπως “πιο δίκαιος σοσιαλισμός”, “περισσότερος σοσιαλισμός”, πέρασε στον κόσμο πρίν καλά καλά καταλαβει περι τίνος πρόκειτε, την Περεστρόικα, κάνοντας την αρχή του τέλους.(δες και το άρθρο που παρέπεμψα πιο πάνω σχετικά με την Ρωσία και την ευημερία στην προ διάλυσης και την τώρα εποχή και θα καταλάβεις τι παίχτηκε)Το ΚΚΕ, ούτε τα κανάλια έχει ανάγκη ούτε τις εφημερίδες, το μόνο που έχει ανάγκη είναι το λαό, χωρίς τον οποίο δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
-
-
firiki2010 είπε:
Προφανώς μας χωρίζει χάος αλλά μου αρέσει που τα λές ξεκάθαρα.
Η απορία αυτού του σχολίου:Εντάξει οι αναποφάσιστοι “θα είναι με το μέρος σας” (κοινώς θα κάνουν “τουμπεκί” -για ένα διάστημα τουλάχιστον) Τους “αποφασισμένους” της άλλης πλευράς που δεν θα γουστάρουν την “φωτισμένη πρωτοπορία” σου τι θα τους κάνεις ;-
Poexania είπε:
Αν αντισταθούν; Αν αντισταθούν τους κάνεις ακριβώς ότι θέλουν να σου κάνουν. Αν δεν αντισταθούν τους προσαρμόζεις. Εκτός και αν εννοείς κύριους στυλ Μπόμπολα κλπ ή πολιτικούς τύπου ΓΑΠ, ε αυτοί είναι υπέυθυνοι και πρέπει να τιμωρηθούν(εγω προσωπικα προτείνω δίκη και φυλάκιση, δεν γνωρίζω ποιά είναι η θέση του ΚΚΕ).
Να στο πω και αλλιώς
¨δικτατορία του προλεταριάτου” σημαίνει ότι η συνειδητοποιημένη εργατική τάξη(αυτή δηλαδή που θέλει τα μέσα παραγωγής), επιβάλει την βούληση της, στην αστική τάξη τους θαυμαστές της και τους οπαδούς της.Και βέβαια τα λεω όπως τα πιστεύω, σκληρός είναι ο κόσμος που ζούμε, δεν σηκώνει αγαπουλιές.
-
firiki2010 είπε:
Tέλεια ! Το καλύτερο σου αυτό το “τους προσαρμόζεις”. Οσο για τις δίκες που λες τι τις θέλεις αφού τελικά θα τους φυλακίσεις;
Βέβαια όλα αυτά για μένα είναι φασισμός, αλλά είπαμε μας χωρίζει χάος.-
Δίκες θα γίνουν για να δείς πόση φυλακή θα φάνε,
δηλαδη κατά τη γνώμη σου ο ΓΑΠ δεν πρέπει να μπεί φυλακή;Όσο για το “τους προσαρμόζεις” δεν ξέρω αν το εχεις υπόψην σου, αλλά όλα τα πολιτεύματα-εξουσιαστικά συστήματα αυτό κάνουν. Η διαφορά είναι ότι στον καπιταλισμό προσαρμόζεσαι υπέρ των λίγων, ενω στον κομμουνισμό προσαρμόζεσαι υπέρ των πολλών(συμπεριλαμβανομένου και εσένα του ίδιου).
Απλά πράγματα
-
ψυχραιμια είπε: 04/05/2011 στις 1:19 am
-
Δεν ειναι φασισμος.Κανονικος κομμουνισμος ειναι δηλαδη ενα αλλο καταπιεστικο συστημα που εκτος Ελλαδος θεωρειται ιδιο και χειροτερο με το φασισμο.
Νομιζω οτι εχουν ξεκαθαρισει ολα και τα περι αντιμνημονιακου μετωπου δεν εχουν καμμια βαση.
Για την αντιγαφή
-
ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ-firiki2010
-
-
firiki2010 
Και μια σημαντική ερώτηση για τον Poexania και όχι μόνο.
Πως είναι δυνατόν η δικτατορία του προλεταριάτου, ένα ανελεύθερο καταπιεστικό καθεστώς να γέννηση ένα ελεύθερο βαθιά δημοκρατικό, όπως είναι ο σοσιαλισμός; (σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον). Είναι σαν να προσπαθείς με βίαιο τρόπο να επιβάλεις ….. δημοκρατία!
Και για να το συνδέσουμε με τα τεκταινόμενα στις πλατείες.
Με χαροποιεί το γεγονός ότι το μόνο που δεν υπάρχει στις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων είναι η βία. Οι πολίτες συνδιαλέγονται ελευθέρα και δημοκρατικά. Αν τελικά γεννηθεί κάτι από αυτό το κίνημα, έχει όλες τις προδιαγραφές για να είναι πραγματικά δημοκρατικό
Αν θέλετε να κάνετε σοβαρή κουβέντα και όχι βλακοκουβέντούλα, θα γνωριζατε ότι κάθε κοινωνική αλλαγή στον πλανήτη, προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο, στα ιστορικά χρόνια, έγινε με την βια, και αυτο είναι κατι που παραδέχονται όλοι οι ιστορικοί, οι σοβαροί τουλάχιστον.
Η επιστημονική επανάσταση για παράδειγμα, πάτησε πάνω στον ιμπεριαλισμό και στις κτίσεις.
Η βιομηχανική επανάσταση, ποτίστικε με το αίμα εργατών εκατομμυρίων εργατών, δούλων, και σκλάβων στις αποικίες.
Η Γαλλική επανάσταση, που στην εποχή της ήταν προοδευτική, ήταν αιτία να σφαχτούν χιλιάδες αριστοκράτες, υποστηρικτές τους κλπ.
Το ίδιο έγινε και στην ρωσική επανάσταση
το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα του 21
Το ίδιο γίνεται πάντα, γιατί ο απο πάνω, δεν παραδίδει ποτέ την εξουσία.
Έτσι και στην εποχή μας, οι καπιταλιστές, οι οποίοι έχουν εξελίξει σε επιστήμη παγκοσμίας δράσης την κλεψιά, δεν θα παραδώσουν ποτέ τα σκήπτρα, ούτε θα χαρίσουν τίποτα στο λαό απο τα κλεμένα, γιατό ολα κλεμένα τα έχουν απο την υπεραξία των εργαζομένων.
Ε λοιπόν εμείς οι κομμουνιστές, και όποιος θέλει ακολουθά, θα τους πάρουμε ότι εχουν και δεν έχουν και δεν θα ρωτήσουμε κανέναν απο αυτόυς, θα τα κάνουμε λαική ιδιοκτησία, και θα προχωρήσουμε σε μια νεα διαφορετική κοινωνία πιο εξελιγμένη.
Ε και όπως όλοι οι επαναστάτες, ο Κολωκοτρώνης, ο Καραισκάκης και λοιποί, δεν θα ρωτήσουμε και δεν θα πάρουμε την αδεια απο κανενα για να κανουμε αυτο που θεωρούμε σωστό.
Όσο για την δικτατορία του προλεταριατου, αφορά μια δικτατορία η οπόια έχει ως σκοπό της την ισονομια, την ισοτητα, και την δικαιωσύνη, να εγγυάται ότι δεν θα ξαναεμφανιστούν ποτέ οι ανισότητες του καπιταλισμου.
Ψάξε επίσης σε ενα λεξικό να δεις τι σημαίνει δικτατορία, δεν σημαίνει ολιγαρχία, σημαίνει επιβολή. Ε που είναι το λάθος να επιβάλονται οι πολλοί στους συντριπτικα πιο λιγους, τους καπιταλιστές; Δεν ειναι δημοκρατια αυτό ή μηπως πρέπει να τους ρωτήσουμε;
Αγαπητέ, επίτρεψέ μου μια παρέμβαση. Ο όρος «δικτατορία του προλεταριάτου» είναι μαρξιστικός και δεν πρέπει να συγχέεται με τη στρατιωτική δικτατορία που μάθαμε εδώ στην Ελλάδα.
Δεν έχουμε αυταπάτες οι κομμουνιστές, η εξουσία που θα προκύψει από μια επανάσταση τον πρώτο καιρό θα είναι δυσάρεστη για όλους, όπως άλλωστε ήταν η εξουσία που προέκυψε από την Γαλλική Επανάσταση. Ωστόσο, το κράτος αυτό, το εργατικό – σοσιαλιστικό, έχει καθήκον να οργανώσει μια κοινωνία σε εργατική βάση και υπ’ αυτή την έννοια έχει ευρύτερη δημοκρατική βάση (το σύστημα των σοβιέτ ήταν αντικειμενικά αντιπροσωπευτικότερο απ’ ότι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία). Αυτό συνέβη όπου έγινε σοβαρή προσπάθεια οικοδόμησης Σοσιαλισμού, ασφαλώς υπήρξαν και τραγικές αστοχίες.
Όσο για τη μη-βία των πλατειών, η πείρα μας λέει το εξής: επειδή ακριβώς πρόκειται για πλήθη χωρίς κάποια συνοχή, μπορεί πολύ εύκολα να μεταβληθεί σε όχλο. Που αν κάποιος δώσει το σύνθημα π.χ «πάμε να τους γ…με» αυτό μπορεί να μεταδοθεί αντανακλαστικά και να γίνει το σώσε, και να δημιουργήσει προϋποθέσεις άγριας καταστολής, έως και απαγόρευσης συγκεντρώσεων (το τραβάω επίτηδες στο άκρο για να καταδείξω τον κίνδυνο). Εγώ φοβάμαι ότι το ειρηνικό μπορεί ανα πάσα στιγμή να γίνει σπασμωδικά βίαιο, με τρόπο που τελικά να βλάψει τα όποια θετικά μπορεί να προκύψουν απ΄τις πλατείες. Ευχαριστώ
ΔΙΚΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ DYER ΠΟΥ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ.
Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΩΤΕΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝΕ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΟΠΟΥ ΤΑ ΜΕΣΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΚΑΟΥΤΑΙ. ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. ΤΟ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟ ΠΡΟΙΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΞΑΝΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ.
ΣΤΟΧΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΑΛΛΑ Η ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΥΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.
Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΤΑΟΙΡΙΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΣΚΟΠΙΜΩΣ Η ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΕΟΥΝ ΟΙ ΑΣΤΟΙ.
ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΑ ΥΠΕΡ – ΠΛΟΥΤΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΕΧΕΙ ΔΙΔΑΞΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΕΡΓΤΑΗΣ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΤΕ ΚΑΝ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ.
Η ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΜΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΒΙΑΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.
ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΚΑΝΤΙ ΝΑ ΘΥΜΙΣΩ ΟΤΙ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ Η ΑΓΓΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΝΔΙΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΣΤΑΡΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΠΠ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΗΡΩΑ ΓΚΑΝΤΙ.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΚΛΟΓΩΝ. ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΑΝΕΛΕΗΤΗ ΒΙΑ.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΕΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΕΣ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΓΕΣ.
ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ Ο ΛΑΟΣ Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ;
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΞΕΡΩ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ ΣΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ.
ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΧΑΡΑ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Ο ΜΑΡΞ, Ο ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ.
ΤΙ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΜΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟΣΟΣ ΦΟΒΟΣ;
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Με συγχωρείτε ειλικρινά και ζητώ συγγνώμη που θα ρίξω το επίπεδο αυτής της συζήτησης, αλλά ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΕΤΕ;;;
Και παρακαλώ πολύ, εσείς οι κομμουνιστές πριν πάρετε από τους καπιταλιστές ό,τι έχουν και δεν έχουν να κάνετε δύο πράματα:
1. Γκάλοπ για να δείτε εάν όντως ανήκετε στους «συντριπτικά» πιο πολλούς. Νομίζω θα εκπλαγείτε από τα αποτελέσματα.
2. Να ζήσετε λιγάκι από την πολύ όμορφη ατμόσφαιρα του κομμουνιστικού καθεστώτος. Μία βόλτα από τη Βουλγαρία του 90 παρά κάτι θα σας πείσει – εγώ είχα την «τυχη» να γνωρίσω την «ευτυχία» στα πρόσωπα των Βούλγαρων πολιτών…Αν δε σας βρίσκετε μία μηχανή του χρόνου, πάτε μια βόλτα από τη Μολδαβία (με μέχρι πρότινος πλειοψηφία των κομμουνιστών στη βουλή)…ή ακόμα καλύτερα από την Υπερδνειστερία…
Όταν όλα τα παραπάνω δείξουν ότι μία τέτοια κοινωνική αλλαγή και μία μεταμόρφωση της Ελλάδας σε Υπερδνειστερία της Μεσογείου θα έίναι προς το καλύτερο όλων, εγώ θα πάω πάσο… :S
Και βέβαια ανήκουμε στους πιο πολλούς
γιατί οι περισσότεροι απο εμας ανήκουμε σε εκείνους που δουλεύουν και παίρνουν ψίχουλα, σε εκείνους που είναι άνεργοι, στους συνταξιούχους που παίρνουν 400 ευρώ, στους φοιτητές που σπουδάζουν για να μην βρουν δουλειά ποτέ.
Σε αυτούς εννούμε ότι ανήκουμε, που κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, και με αυτούς θέλουμε να δομήσουμε την νεα κοινωνια.
Όσο για το 2
η περίοδος του σοσιαλισμού ήταν για αυτές τις χώρες η καλύτερη περίοδος της ιστορίας τους, για το πρίν να σου πω ότι είχαν τσάρο και φεουδαρχία, για το μετά, τα βλέπεις, δεν χρειάζεται να στα αναλύσω. Τώρα λοιπον υπο το «ελεύθερο» καθεστώς του φιλελευθερισμού είναι 20 φορές χειρότερα τα πράγματα για αυτούς τους λαούς.
ιδού και σχετική έρευνα
Όσο για το επίπεδο, σε συγχωρούμε, δεν περιμέναμε κάτι παραπάνω.
Κατ αρχήν να ενημερώσω τους αγαπητούς σχολιαστές ότι γνωρίζω τη σημαίνει δικτατορία του προλεταριάτου. Για να το πω όμως λίγο κυνικά είναι σαν το γύψο που βάζει ο γιατρός για να ανατάξει το θρυμματισμένο και άτακτο μέλος του ανθρώπου. Και ο γιατρός έχει σαν εργαλείο τη επιστήμη του, την διαλεκτική επιστήμη, εσείς πιστοί οπαδοί της δικτατορίας του προλεταριάτου τι διαλεκτικό εργαλείο διαθέτεται.
Να πούμε και κάτι ουσιαστικό. Αλήθεια οι σύγχρονοι κομουνιστές έχουν καμία σχέση με αυτό που λέγεται διαλεκτικός υλισμός; Ειλικρινά διαβάζοντας τα σχόλιά σας (ελπίζω να είστε νεοι, μόνο έτσι μπορώ να σας δικαιολογήσω) αναρωτιόμουν πια θρησκεία έχει τέτοια δόγματα. Έχετε και εσείς Ευαγγελία, Αγίους και βαθιά πίστη σε ωραίες ιδέες. Δεν θα σας κατηγορήσω για μεροληψία, άλλωστε ο καθένας με τα βιώματά του πορεύεται, είστε αγνοί ιδεολόγοι ενός καλύτερου κόσμου, έξω όμως από την υλική πραγματικότητα! Δεν αποτελεί ανακάλυψη ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι ένα αποτυχημένο σύστημα που προκαλεί φτώχεια και δυστυχία. Κοιτάτε όμως γύρω σας, είναι πολλοί αυτοί που τον λάτρεψαν, παραπλανημένοι από την ατομική ευτυχία που τους έταξε. Όταν το συλλογικό υπερισχύσει του ατομικού, όταν ο νεοφιλελευθερισμός ξεφτίσει από τις συνειδήσεις των πολλών τότε ξανασχεδιάζουμε το μέλλον. Βήματα σταθερά και δοκιμασμένα χρειάζονται, τα άλματα είναι επικίνδυνα.
Η φύση το σύμπαν και συνεπώς και ο άνθρωπος, δυστυχώς για σας, διαλεκτικά εξελίσσεται. Ξεκολλήστε από δόγματα, ιδεολογίες και αφορισμούς μπείτε μέσα στην πραγματικότητα και με εργαλείο την διαλεκτική και την καλή πρόθεση (που δεν αμφιβάλω ότι υπάρχει) συνθέστε αντιθέσεις, σημερινές, πραγματικές. Η κοινωνία έχει ανάγκη της καλή σας προθέσεις, μην την αναλώνετε σε ξεπερασμένες ιδεολογίες σαν τους χριστιανούς.
Η σημαντικότερη προσφορά του Μαρξισμού είναι ο διαλεκτικός υλισμός σαν εργαλείο εξέλιξης και σεις κάνατε το Μαρξ σαν την κλίνη του Προκρούστη.
Ετυχαριστούμε για τα μαθήματα διαλεκτικής αλλά δεν τα χρειαζόμαστε, ειδικά έτσι μοντελοποιημένα όπως τα χεις σαν παραμμυθάκι για να τα τσαμπουνας και να ψαρώνουν οι άσχετοι.
Όπως θα παρατήρησες, αντι να μιλάμε με δοξασίες, οπως οι φιλτατοι συνομιλητές, μιλάμε με παραδείγματα και επιχειρήματα, οπότε άσε αυτά περι θρησκείας και φανατισμού για άλλο ακροατήριο.
Αν εχεις να πεις κάτι επι του θέματος πεστο και ασε τις γκλαμουριές.
Επειδή είναι πολύ εύκολη η κριτική σας και εύκολη η εξομοίωση της πολιτικής σκέψης με τη θρησκεία, σας απαντώ ότι η υλιστική διαλεκτική μέθοδος είναι που μας οδήγησε στη συγκεκριμένη πολιτική σκέψη και όχι το αντίθετο.
Εσείς πώς ακριβώς καταλήγετε σε αντίθετα συμπεράσματα; μάλλον έχετε απολυτοποιήσει τον διαλεκτικό υλισμό ως μέθοδο κι αυτό φαίνεται ότι το αποσπάτε από την πραγματικότητα και την πολιτική πρακτική του κομμουνιστικού κινήματος. Δεν αμφισβητώ ότι κι εσείς καλοπροαίρετα κάνετε κριτική. Να είστε βέβαιος ότι δεν έχουμε αγιοποιήσει κανέναν και τίποτα. Κι αν υπάρχουν κομμουνιστές με χαμηλό επίπεδο, δεν νομίζω ότι είχατε κι εσείς ποτέ την απαίτηση όλοι οι κομμουνιστές να έχουν εφάμιλλη κριτική αναλυτική ικανότητα μ’ αυτή των κλασικών… Δεν ζούμε δυστυχώς σε κοινωνία με ίσες ευκαιρίες μόρφωσης, οπότε ένα σημαντικό ποσοστό κομμουνιστών με τέτοια χαρακτηριστικά που περιγράφετε είναι αναμενόμενο. Ευχαριστώ
Το παράδοξο είναι ότι ο καπιταλισμός χρησιμοποίησε την διαλεκτική με ένα τρόπο εκτονωτικό για το λαό. Βέβαια τώρα ζούμε τη κρίση του καπιταλισμού, ίσως και τον επιθανάτιο ρόχο, και δεν διαθέτει αυτή την δυνατότητα, αποκαλύπτει το αποτρόπαιο πρόσωπό του.
Ένα άλλο εργαλείο που χρησιμοποίησε άριστα ο καπιταλισμός είναι η ψυχολογία. Μια επιστήμη που συστηματοποιήθηκε τον αιώνα που πέρασε και με την δυνατότητα που έδωσε η εξέλιξη της τεχνολογία της επικοινωνίας κατάφερε ο φιλελευθερισμός να γίνει η κυρίαρχη πρακτική του δυτικού κόσμου. Ιδεολογικά οι μεγάλες μάζες αποδέχτηκαν τον σοσιαλισμό όμως στην καθημερινότητα λειτουργούν νεοφιλελεύθερα.
Ο υπαρκτός σοσιαλισμός για διάφορους λόγους δεν ήταν τελικά τόσο διαλεκτικός ούτε έκανε καλή χρήση της ψυχολογίας …..και έχασε.
Είναι αλήθεια ότι την πρακτική του κομουνιστικού κινήματος έχω να την ζήσω από τότε που ήμουν φοιτητής. Αλλα τα μηνύματα που έχω δείχνουν ότι δεν έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Για να μη γράφω τα ίδια η ΠΣΚ ήταν βαθιά δογματική. Για μη γίνομαι απόλυτος υπήρχε μια διαλεκτική …. καπελωμένη.
Οσο για τα σταθερα βήματα, θα έπρεπε να ξέρεις, ότι παρόλο που ο κόσμος αλλάζει διαλεκτικά και αργά, υπάρχουν στηγμές που πολλά πράγματα γίνονται σε μια στιγμή, λόγω της συσσώρευσης δυνάμεων, κάτι σαν την έκρηξη ενός ηφαιστείου, γεμάτη και η φύση και η ανθρώπινη κοινωνία απο τέτοιες στιγμές.
Μέσα στην διαλεκτική είναι και οι «εξάρσεις» και οι επαναστάσεις…
Δεν αμφιβάλω ότι γνωρίζεις τι είναι η διαλεκτική. Το ζήτημα είναι πόσο την χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα ή πόσο δογματικοί είμαστε. Πολλές φορές κατακτούμε μια γνώση και θεωρούμε ότι κατακτήσαμε το απόλυτο. Όμως «τα πάντα ρει» τίποτα δεν είναι σταθερό και δεν υπάρχει απόλυτο. Ο παραλληλισμός με τους πιστούς δεν έγινε για τις δοξασίες αλλα για τον δογματισμό που δυστυχώς υπάρχει.
Στις λαϊκές επαναστάσεις που αναφέρεις, (επαναστάσεις όχι η βιομηχανική ή της επιστήμης, εκεί ο όρος επανάσταση έχει άλλη έννοια) σκέψου τι συνέβη την επόμενη μέρα. Πάντα υπήρχε αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης που προκλήθηκε. Και αυτό ήταν αναμενόμενο αφού όλες είχαν ένα ιδεολογικό πρότυπο το οποίο την επόμενη απογοήτευε. Και βέβαια είναι πολύ εύκολο να προκαλέσεις μια εξέγερση (όταν υπάρχουν βέβαια οι υλιστικές συνθήκες) με μια ωραία ιδεολογία ή ένα φωτισμένο ηγέτη. Η δυναμική που δημιούργησε τις επαναστάσεις ήταν αυτή που διαλεκτικά στα χρόνια που ακολούθησαν έδωσαν τα καλά αποτελέσματα, όπου έδωσαν.
Αυτό είναι αν θες και το πρόβλημα με τους ‘αγανακτισμένους’. Ενώ οι συνθήκες για εξέγερση είναι ώριμες επειδή δεν υπάρχει συγκεκριμένη ιδεολογία ή κάποιος ηγέτης υπάρχει κίνδυνος κάποια στιγμή να εκφυλισθεί. Γίνεται προσπάθεια για κάποια διαλεκτική σύνθεση ώστε να γεννηθεί ένα κίνημα όμως για μένα αυτό είναι το στοίχημα το δύσκολο. Θα είναι ένα κίνημα που ξεκινά από τη βάση με τη διαλεκτική μέθοδο. Βέβαια πάντα υπάρχει ο κίνδυνος του καπελώματος.
Τα παιρνω και τα σχολιάζω παράγραφο παράγραφο γιατί είναι και πολλά.
«Δεν αμφιβάλω ότι γνωρίζεις τι είναι η
διαλεκτική. Το ζήτημα είναι πόσο την χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα ή πόσο δογματικοί είμαστε. Πολλές φορές κατακτούμε μια γνώση και θεωρούμε ότι κατακτήσαμε το απόλυτο. Όμως «τα πάντα ρει» τίποτα δεν είναι σταθερό και δεν υπάρχει απόλυτο. Ο παραλληλισμός με τους πιστούς δεν έγινε για τις δοξασίες αλλα για τον δογματισμό που δυστυχώς υπάρχει.»
Το τι δογματισμός υπάρχει, σε προσωπικό(εμένα δηλαδή) και συλλογικό επίπεδο(το ΚΚΕ δηλαδή), να το ερευνήσεις πρώτα, και όχι να αναμασάς την προπαγάνδα.
Προσωπικά για εμένα, διάβασε το blog μου, μιας και απο εκει μπορείς να με γνωρίσεις καλύτερα. Θα παρατηρήσεις ότι στις αναλύσεις που κάνω, οι πηγές είναι ποικίλες(μιλώ για τα επιστημονικά άρθρα), δεν χρησιμοποιώ μόνο τα εργαλεία του κόμματος αλλά μια πλειάδα βιβλίων και άρθρων, αλλά και την καθημερινή εμπειρία, τι πιο διαλλεκτικό απο αυτό;
Για το ΚΚΕ τώρα, διάβασε τα αποτελέσματα των συνεδρίων του, τη γνώμη του για την σοβιετική ένωση, την κριτική που της κάνει και τα ξαναλέμε. Επίσης διάβασε τα ιστορικά του Ριζοσπάστη και επίσης τα ξαναλέμε. Όσον αφορά τώρα την τακτική του κόμματος σε πολιτικό επίπεδο, αμφιβάλεις ότι είναι το μόνο κόμμα που εχει ξεκάθαρη πολιτική; Δεν είναι δογματισμός αυτό, είναι ξεκάθαρη πολιτική και λόγια σταράτα, συννέπεια και οργάνωση, κάτι που τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα έχουν ξεχάσει εδω και καιρό, αν ποτέ τα χαρακτήριζε κάτι τέτοιο.
Παμε παρακάτω
@ poexania
Επειδή δεν σε γνωρίζω οι χαρακτηρισμοί μου αν πρόσεξες είναι στον πληθυντικό. Είμαι πολύ προσεκτικός σ΄ αυτά.
Θα σε επισκεφθώ στο blog σου και θα σχολιάσω εκεί, αφού μελετήσω πρώτα.
Λυπάμαι πολύ που λόγοι ανώτεροι , πολύ ανώτεροι της θέλησης μου δεν πιτρέπουν την συμμετοχή μου σε μια πολύ ζωηρή συζήτηση, αλλά θα επανέλθω.
Εδω θα μαστε:)
Δύο πράματα και πάλι θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω:
– Πρώτον: Σαφώς και δεν εννοώ την πλειοψηφία όπως τη θέτεις – άλλωστε όλοι έχουμε τα προβλήματά μας είτε οικονομικά, είτε επαγγελματικά είτε κοινωνικά – μην το αμφισβητείς αυτό. Σε αυτό που διαφωνώ σαφέστατα είναι ότι άλλο οι συντριπτικά πολλοί που έχουν τα ανωτέρω προβλήματα και άλλο οι «συντριπτικά» πολλοί που θα προτιμήσουν ως λύση τους ένα εντελώς θεωρητικό και πρακτικά αποτυχημένο σύστημα και μάλιστα με τον πολύ δημοκρατικό τρόπο που περιγράφετε…Να πάρετε ό,τι έχουν και δεν έχουν ε και στην τελική σκοτώστε και κανέναν αν αντισταθεί… :S
Δεύτερον: Ειλικρινά μιλάω εκ πείρας καθότι επαναλαμβάνω έζησα τα τέλη του κομμουνιστικού καθεστώτος και τις αρχές του μετακομμουνιστικού, ενώ ακόμα έχω επαφές ώστε να μπορώ να συγκρίνω…Μην έχετε αυταπάτες, γιατί οι άνθρωποι αυτοί – που να χοροπηδάτε από τη χαρά σας που δεν ανήκετε στο γκρουπ αυτό- πέρασαν πολύ δύσκολα χρόνια και σαφως η αλλαγή ήταν λίγο δύσκολη αλλά το σήμερα ουδεμία σχέση έχει με το χθες. Εκτός αν εννοείτε ότι τα 30 μέτρα ουρά για ένα ψωμί και η παντελής έλλειψη αγαθών – και δε μιλάω για μπούρμπερι, αλλά για πραγματικά αγαθά που από εμάς θεωρούνται εντελώς αυτονόητα – είναι αποδεκτή.
Δεν υποστηρίζω απαραίτητα το καπιταλιστικό σύστημα και αν εμφανιζόταν ένα καινούριο ίσως και να το υποστήριζα. Αλλά πως μπορώ να υποστηρίξω ένα καθεστώς που απέτυχε οικτρά και μάλιστα βασάνισε κόσμο σαν την χειρότερη δικτατορία (με την κανονική της έννοια). Δείτε Στάλιν, δείτε Τσαουσέσκου, δείτε Υπερδνειστερία. Όχι ότι το καπιταλιστικό σύστημα λειτουργεί τέλεια δηλαδή – μην παρεξηγηθώ. Αλλά λειτουργεί σαφώς καλύτερα στα πλαίσια της δημοκρατίας. Άλλωστε στη θεωρία όλα καλά είναι. Ούτε ο σοσιαλισμός αναφέρει τίποτα για σταλινισμούς και φόνους ανθρώπων, ούτε όμως και ο καπιταλισμός για κλεψιές και φοροδιαφυγές. Το θέμα είναι στα πλαίσια τίνος λειτουργεί καλύτερα η κοινωνία. Ρουμανία πριν ή Ρουμανία μετά; Αν κρίνω από την κατάσταση που αντίκρυσα, το μετά είναι μια χαρά.
Δεν είναι φρόνιμο να φανατιζόμαστε με κάτι που δεν το έχουμε ζήσει – και που αν το ζούσαμε πιθανότατα θα κλαίγαμε. Γιατί μπορεί να νομίζετε ότι θα γίνετε το δεξί χέρι του «Κόμματος», αλλά το πιο πιθανό – βλέπε Κίνα – είναι απλά να χάσετε κάθε δικαίωμα που απολαμβάνει η μισητή από εσάς καπιταλιστική κοινωνία. Και δεν εννοώ τα χρήματα. Εννοώ την ελευθερία λόγου, την ελευθερία στην πληροφορία και άλλα χίλια μύρια που έχουμε ξεχάσει εμείς οι Έλληνες ότι τα έχουμε, καθότι στο τόσο μεγάλο μου λογύδριο ξέχασα να αναφέρω το σημαντικότερο: Τελικά είμαστε πολύ καλομαθημένοι οι Έλληνες.
Υ.Γ.: Αν έχετε καμία αμφιβολία, διαβάστε και για την κατάσταση στην πρακτικά πιο εκλεπτυσμένη μορφή του σοσιαλισμου: http://www.desdecuba.com/generationy/
Έχω μείνει άναυδος από το επίπεδο της ανάλυσης που παρατίθεται από τους κομμουνιστές του σήμερα. Μου θυμίζουν το παρακάτω τσιτάτο:
Η ψυχή των μαζών μπορεί να κερδηθεί μόνο αν αυτοί που οδηγούν το κίνημα για το σκοπό τους είναι αποφασισμένοι όχι μόνο να επιδιώξουν τους στόχους τους αλλά και να καταστρέψουν τους αντιπάλους τους.
Αδόλφος Χίτλερ.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με τις απόψεις του Poexania και των ομοίων του, ΔΕΝ είναι συμπτωματική. Το αστείο βέβαια είναι που θεωρούν την «αστική δημοκρατία» δεδομένη και την αξιοποιούν δεόντως. Ο πραγματικός κίνδυνος κατά την άποψή μου είναι να διολισθήσουν οι δυτικές δημοκρατίες, με άλλοθι την αντιμετώπιση των μεγάλων παγκόσμιων προβλημάτων, σε καθεστώτα ανάλογα της Κίνας τα οποία ήταν στο παρελθόν αντιδραστικότατα, φονικότατα, καταπιεστικότατα και σήμερα επιπλέον καπιταλιστικότατα.
«Στις λαϊκές επαναστάσεις που αναφέρεις, (επαναστάσεις όχι η βιομηχανική ή της επιστήμης, εκεί ο όρος επανάσταση έχει άλλη έννοια) σκέψου τι συνέβη την επόμενη μέρα. Πάντα υπήρχε αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης που προκλήθηκε. Και αυτό ήταν αναμενόμενο αφού όλες είχαν ένα ιδεολογικό πρότυπο το οποίο την επόμενη απογοήτευε. Και βέβαια είναι πολύ εύκολο να προκαλέσεις μια εξέγερση (όταν υπάρχουν βέβαια οι υλιστικές συνθήκες) με μια ωραία ιδεολογία ή ένα φωτισμένο ηγέτη. Η δυναμική που δημιούργησε τις επαναστάσεις ήταν αυτή που διαλεκτικά στα χρόνια που ακολούθησαν έδωσαν τα καλά αποτελέσματα, όπου έδωσαν.»
Οντως είναι κατι διαφορετικό, απλά τις συμπεριέλαβα και αυτές, για να δείξω ότι τίποτα δεν ήρθε ως δια μαγείας, ακόμα και πράγματα που στο μυαλό τους πολλοί τα έχουν ως «αναιμακτες» εξελίξεις, ποτίστικαν με αίμα, άσχετα αν έφεραν στην κοινωνία πρόοδο.
Δεν ξέρω για ποιες επαναστάσεις μιλάς, την κομμουνιστική επανάσταση πάντως, την ακολουθεί η σοσιαλιστική οικοδόμηση, κανεις δεν λέει ότι θα φτιάξουν τα πράγματα απο την μια μέρα στην άλλη, αυτά τα κάνουν τα αστικά κόμματα που σου υπόσχονται στις 18 σοσιαλισμο και άλλα τέτοια.
Και πάμε και παρακάτω
«Αυτό είναι αν θες και το πρόβλημα με τους ‘αγανακτισμένους’. Ενώ οι συνθήκες για εξέγερση είναι ώριμες επειδή δεν υπάρχει συγκεκριμένη ιδεολογία ή κάποιος ηγέτης υπάρχει κίνδυνος κάποια στιγμή να εκφυλισθεί. Γίνεται προσπάθεια για κάποια διαλεκτική σύνθεση ώστε να γεννηθεί ένα κίνημα όμως για μένα αυτό είναι το στοίχημα το δύσκολο. Θα είναι ένα κίνημα που ξεκινά από τη βάση με τη διαλεκτική μέθοδο. Βέβαια πάντα υπάρχει ο κίνδυνος του καπελώματος.»
Αυτό παίρνει μεγάλη συζήτηση, εχω γράψει διάγορα άρθα στο blog μου και βαριέμαι να επαναλαμβάνομαι, αν δεν βαριέσαι πήγαινε στο http://www.poexania.wordpress.com και διάβασε τα σχετικά άρθρα. Πάντως οι συνθήκες αν και ειναι ωριμες, ο κόσμος δεν είναι, έτσι χοντρικα χοντρικα.
«Κατ αρχήν να ενημερώσω τους αγαπητούς σχολιαστές ότι γνωρίζω τη σημαίνει δικτατορία του προλεταριάτου. Για να το πω όμως λίγο κυνικά είναι σαν το γύψο που βάζει ο γιατρός για να ανατάξει το θρυμματισμένο και άτακτο μέλος του ανθρώπου. Και ο γιατρός έχει σαν εργαλείο τη επιστήμη του, την διαλεκτική επιστήμη, εσείς πιστοί οπαδοί της δικτατορίας του προλεταριάτου τι διαλεκτικό εργαλείο διαθέτεται.
Να πούμε και κάτι ουσιαστικό. Αλήθεια οι σύγχρονοι κομουνιστές έχουν καμία σχέση με αυτό που λέγεται διαλεκτικός υλισμός; Ειλικρινά διαβάζοντας τα σχόλιά σας (ελπίζω να είστε νεοι, μόνο έτσι μπορώ να σας δικαιολογήσω) αναρωτιόμουν πια θρησκεία έχει τέτοια δόγματα. Έχετε και εσείς Ευαγγελία, Αγίους και βαθιά πίστη σε ωραίες ιδέες. Δεν θα σας κατηγορήσω για μεροληψία, άλλωστε ο καθένας με τα βιώματά του πορεύεται, είστε αγνοί ιδεολόγοι ενός καλύτερου κόσμου, έξω όμως από την υλική πραγματικότητα»
Το επιστημονικό εργαλειο της Μαρξιστικής ανάλυσης, την οποία χρησιμοποιούν οικονομολόγοι-ιστορικοί-κοινωνιολόγοι-ανθρωπολόγοι κλπκλπ, και όχι μόνο κομμουνιστές, και πολλά ακόμα. Τα υπόλοιπα του παραληρήματος σου(στην συγκεκριμένη παράγραφο) δεν τα σχολιάζω, αποτελούν προσωπική σου διαστρεβλωμένη άποψη, δικαίωμα σου να την έχεις.
Πάμε παρακάτω
«Δεν αποτελεί ανακάλυψη ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι ένα αποτυχημένο σύστημα που προκαλεί φτώχεια και δυστυχία. »
Καταρχήν με τον καπιταλισμό έχουμε πρόβλημα, μέρος του οποίου είναι και ο φιλελευθερισμός. Το σύστημα βέβαια δεν είναι αποτυχημένο, μια χαρά την κάνει τη δουλειά του, να υπάρχει μια ελίτ η οποία να κερδίζει απο τον ιδρώτα των άλλων. Το σύστημα λοιπόν δεν είναι αποτυχημένο αλλά εκ της φύσεως του άδικο.
«Δύο πράματα και πάλι θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω:
– Πρώτον: Σαφώς και δεν εννοώ την πλειοψηφία όπως τη θέτεις – άλλωστε όλοι έχουμε τα προβλήματά μας είτε οικονομικά, είτε επαγγελματικά είτε κοινωνικά – μην το αμφισβητείς αυτό. Σε αυτό που διαφωνώ σαφέστατα είναι ότι άλλο οι συντριπτικά πολλοί που έχουν τα ανωτέρω προβλήματα και άλλο οι “συντριπτικά” πολλοί που θα προτιμήσουν ως λύση τους ένα εντελώς θεωρητικό και πρακτικά αποτυχημένο σύστημα και μάλιστα με τον πολύ δημοκρατικό τρόπο που περιγράφετε…Να πάρετε ό,τι έχουν και δεν έχουν ε και στην τελική σκοτώστε και κανέναν αν αντισταθεί… :S»
Θα πάρουμε ότι έχουν και δεν έχουν απο αυτούς που έχουν πολλά, όχι απο τον λαό του μόχθου, σε αυτόν θα τα δώσουμε. Εμείς δεν θέλουμε να σκωτώσουμε κανένα, αλλά αυτοι θα θέλουν να σκωτώσουν εμάς όταν τους πούμε «φερτε πίσω τα κλεμένα».
Το αποτυχημένο βέβαια το λες εσύ, διότι όλες τις χώρες, ο υπαρκτός, τις πήγε 100 χρόνια μπροστά, διάβασε και το άρθρο που σου ΄λίνκαρα πρωτύτερα. Αυτή τη στιγμή το επίπεδο ζωής τους, όπως φαίνεται και στο άρθρο, είναι πολύ χειρότερο απο ότι επι σοβιετικής ένωσης, αφού πολλοί στερούνται ακόμα και το ηλεκτρικό ρεύμα.(σου ξαναλέω, διάβασε το άρθρο που μιλούν και οι αριθμοί), αν θές δώσε στοιχεία για αυτά που υποστηρίζεις, όπως δίνω και εγω με βιβλιογραφικές παραπομπές στο άρθρο.
Εκανα ενα σχόλιο με λινκ και λεει θέλει εγκριση, μάλλον το έκοψε το akismet, παρακαλώ επιληφθείτε επι του θέματος:)
«Έχω μείνει άναυδος από το επίπεδο της ανάλυσης που παρατίθεται από τους κομμουνιστές του σήμερα. Μου θυμίζουν το παρακάτω τσιτάτο:
Η ψυχή των μαζών μπορεί να κερδηθεί μόνο αν αυτοί που οδηγούν το κίνημα για το σκοπό τους είναι αποφασισμένοι όχι μόνο να επιδιώξουν τους στόχους τους αλλά και να καταστρέψουν τους αντιπάλους τους.
Αδόλφος Χίτλερ.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με τις απόψεις του Poexania και των ομοίων του, ΔΕΝ είναι συμπτωματική. Το αστείο βέβαια είναι που θεωρούν την “αστική δημοκρατία” δεδομένη και την αξιοποιούν δεόντως. Ο πραγματικός κίνδυνος κατά την άποψή μου είναι να διολισθήσουν οι δυτικές δημοκρατίες, με άλλοθι την αντιμετώπιση των μεγάλων παγκόσμιων προβλημάτων, σε καθεστώτα ανάλογα της Κίνας τα οποία ήταν στο παρελθόν αντιδραστικότατα, φονικότατα, καταπιεστικότατα και σήμερα επιπλέον καπιταλιστικότατα.»
Ναι μόνο που για τον Χίτλερ αντίπαλοσ του ήταν ολος ο κόσμος και για τους κομμουνιστές είναι ελάχιστοι πλουτοκράτες, και εμείς δεν θέλουμε να τους εξοντώσουμε φυσικά αλλά οικονομικά, όμως για σενα αυτά είναι λεπτομέρειες.
Το καθεστώς στην Κίνα δεν είναι κομμουνιστικό ούτε οραματιζόμαστε κάτι τέτοιο. Το ΚΚΕ έχει διαχωρίσει εδώ και χρόνια την θεση του και την ιδεολογία του απο το ΚΚ Κίνας.
Την αστική δημοκρατία ζούμε, σε αυτήν λειτουργούμε τι να κάνουμε.
Αυτά για σήμερα
Προς το καλό παιδί poexania: Η στάση του ΚΚΕ απέναντι στη «Σοσιαλιστική Κίνα» είναι πολύ προσεκτική, σχεδόν σα να πατάει σε δύο βάρκες. Δες και: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ : «Επίθεση» φιλίας από την Κίνα http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=3936284&publDate=25/2/2007. Είναι μάλιστα σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με την εποχή του Μάο, όταν οι Κινέζοι χαρακτήριζαν την τότε ΕΣΣΔ σαν σοσιαλιμπεριαλιστική χώρα, ενώ για τα διάφορα (ΜΛ) κόμματα το ΚΚΕ ήταν το τοπικό πρακτορείο του σοσιαλιμπεριαλισμού. Παρά τις γραφικές λεπτομέρειες όμως, το ουσιαστικό ζήτημα είναι ότι η δυναμική του συστήματος του «Παλλαϊκού Κράτους» είναι τέτοια που οδηγεί όχι στην κυριαρχία της εργατικής τάξης και στον κομμουνισμό αλλά στην πιο αντιδραστική μορφή καπιταλισμού που γνώρισε ο κόσμος. Ακόμα και το Βιετνάμ προς τα κει οδεύει ταχέως. Η μόνη ουσιαστική διαφορά από το χιτλερικό καθεστώς είναι ότι το νεοκινεζικό κράτος δεν έχει (για την ώρα) επιθετικές τάσεις προς τους γείτονές του, ίσως γιατί ο τεράστιος σε όγκο στρατός του είναι κυρίως απασχολημένος με την επιβολή της τάξης, ίσως επειδή η νομιμοποίηση του καθεστώτος και της κυρίαρχης τάξης που εκφράζεται από το ΚΚΚ στο λαό είναι μικρότερη από αυτή της ναζιστικής Γερμανίας. Όσο για το Χίτλερ, τα μέσα που χρησιμοποίησε είναι γνωστά. Κατά τη δική μου προσέγγιση όμως ο σκοπός ΔΕΝ αγιάζει τα μέσα. Ο Μαρξ, ο Ένγκελς, ο Λένιν, δεν γνώριζαν την ιστορία του εικοστού αιώνα. Οι σημερινοί επίγονοί τους πάντως δεν έχουν τέτοιο ελαφρυντικό.
Η αστική όπως μειωτικά την χαρακτηρίζεις δημοκρατία, δίνει στον πολίτη της δικαιώματα που για μένα τουλάχιστον αξίζουν. Σέβομαι τις απόψεις κάθε Έλληνα πολίτη (και τις δικές σου), απλώς πιστεύω ότι η αντιπαράθεση είναι ανάμεσα στη Δημοκρατία και τους θεσμούς της από τη μια μεριά και τον αυταρχισμό – ολοκληρωτισμό από την άλλη. Οποιοδήποτε πολίτευμα ή καθεστώς χωρίς Δημοκρατία και δημοκρατικά δικαιώματα, στο όνομα οποιασδήποτε αρχής, είναι εχθρός του πολίτη και της ανθρωπότητας. Όποιος αρνείται τη δημοκρατία, αρνείται όχι μόνο την αστική τάξη αλλά επίσης αρνείται σε μένα και σε κάθε πολίτη στοιχειώδη δικαιώματα. Περιορισμός της ελευθερίας του ενός, ακόμα και των τοπικών λακέδων του ιμπεριαλισμού, σημαίνει περιορισμό της ελευθερίας όλων.
Τα προβλήματα της Δημοκρατίας λύνονται με περισσότερη και όχι με λιγότερη Δημοκρατία, με αγώνα ώστε οι θεσμοί εκπροσώπησης και συμμετοχής να μην υποβαθμίζονται αλλά να αποκτούν μεγαλύτερη αξία και περιεχόμενο, καθώς και με προσπάθεια ανάδειξης όχι των ανθρώπων που μας υπόσχονται χάρες και εξυπηρετήσεις αλλά αυτών που έχουν δείξει έμπρακτα ότι τιμούν το ρόλο και τη θέση τους. Ακόμα και αν αυτοί είναι επαγγελματίες επαναστάτες, λίγο αποτυχημένοι βέβαια, δεν νομίζεις ;).
«Το αποτυχημένο βέβαια το λες εσύ, διότι όλες τις χώρες, ο υπαρκτός, τις πήγε 100 χρόνια μπροστά, διάβασε και το άρθρο που σου ΄λίνκαρα πρωτύτερα. Αυτή τη στιγμή το επίπεδο ζωής τους, όπως φαίνεται και στο άρθρο, είναι πολύ χειρότερο απο ότι επι σοβιετικής ένωσης, αφού πολλοί στερούνται ακόμα και το ηλεκτρικό ρεύμα.(σου ξαναλέω, διάβασε το άρθρο που μιλούν και οι αριθμοί), αν θές δώσε στοιχεία για αυτά που υποστηρίζεις, όπως δίνω και εγω με βιβλιογραφικές παραπομπές στο άρθρο.»
Δε ξέρω τι από αυτά που έγραψα δε θέλεις να κατανοήσεις, αλλά θα ήθελα να μου πεις πως οι ουρές για ψωμί και τα trabant ήταν 100 χρόνια μπροστά από την εποχή τους. Γιατί εγώ δε θυμάμαι τέτοια στην «απαράδεκτη» αστική κοινωνία. Όσο για τη βιβλιογραφία, δε νομίζω ότι θα ακολουθήσω το παράδειγμά σου, γιατί νιώθω σα να χρειάζεται να αποδείξω με λινκς ότι ο χίτλερ ήταν κακός. Προτιμώ τις απόψεις των απλών ανθρώπων που τα ζουν/έζησαν. Σου προτείνω εκτός από το μπλογκ Generation Y, να δεις τις εξής ταινίες: ‘4 Months, 3 Weeks and 2 Days’, ‘Goodbye Lenin’,
Ουπς! Τώρα κατάλαβα ότι πάτησα το κόμβιο κατά λάθος 🙂
Συνεχίζω λοιπόν: ‘Tales from the Golden Age’ και άλλες πολλές που αυτή τη στιγμή δε μου ρχονται – οταν τις θυμηθώ θα τις ποστάρω.
«Θα πάρουμε ότι έχουν και δεν έχουν απο αυτούς που έχουν πολλά, όχι απο τον λαό του μόχθου, σε αυτόν θα τα δώσουμε. Εμείς δεν θέλουμε να σκωτώσουμε κανένα, αλλά αυτοι θα θέλουν να σκωτώσουν εμάς όταν τους πούμε “φερτε πίσω τα κλεμένα”.
Συνεχίζεις να μη μου απαντάς. Θεωρείς ότι η πλειοψηφία των ΕΛλήνων συμφωνεί στο πέρασμα σε σοσιαλισμό; Αν ναι, μάλλον είσαι βαθιά νυχτωμένος. Και αν προσπαθήσεις να τον επιβάλλεις με το ζόρι τότε μάλλον δε χρειάζομαι καν λινκς για να αποδείξω αυτά που λέω.
Υ.Γ.: Για πήγαινε πες εσύ στους Έλλνηες να αφήσουν τα smartάκια και τα audi και να έχουν υποχρεωτικά lada και trabant να δω πόσοι θα σε υποστηρίξουν…
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6103352&textCriteriaClause=%2B%CE%9A%CE%99%CE%9D%CE%91
Έτσι απλά απλά, καπιταλιστική χώρα την θεωρεί
στο κάτω κάτω, δεν έκανε και λίγες κινητοποιήσεις το ΚΚΕ για την κόσκο, τώρα τι μύνημα θέλεις εσύ να περάσεις δεν ξέρω.
«Η αστική όπως μειωτικά την χαρακτηρίζεις δημοκρατία, δίνει στον πολίτη της δικαιώματα που για μένα τουλάχιστον αξίζουν. Σέβομαι τις απόψεις κάθε Έλληνα πολίτη (και τις δικές σου), απλώς πιστεύω ότι η αντιπαράθεση είναι ανάμεσα στη Δημοκρατία και τους θεσμούς της από τη μια μεριά και τον αυταρχισμό – ολοκληρωτισμό από την άλλη. Οποιοδήποτε πολίτευμα ή καθεστώς χωρίς Δημοκρατία και δημοκρατικά δικαιώματα, στο όνομα οποιασδήποτε αρχής, είναι εχθρός του πολίτη και της ανθρωπότητας. Όποιος αρνείται τη δημοκρατία, αρνείται όχι μόνο την αστική τάξη αλλά επίσης αρνείται σε μένα και σε κάθε πολίτη στοιχειώδη δικαιώματα. Περιορισμός της ελευθερίας του ενός, ακόμα και των τοπικών λακέδων του ιμπεριαλισμού, σημαίνει περιορισμό της ελευθερίας όλων. »
Ίδια δικαιώματα έχει ο εργάτης και ο εργοστασιάρχης; ίδια δικαιώματα έχει ο πλούσιος με τον φτωχό; Ο καπιταλισμος επιτρέπει την κοινωνική ανισότητα, η οποία γεννά και την κοινωνική αδικία και την μεροληψια και ενα σωρό αλλα πράγματα.
Οι τοπικοί και κοσμικοί λακέδες του ιμπεριαλισμού που λες, κερδοφορούν στις πλατες άλλων, φτάνοντας ολόκληρες χώρες στην εξαθλίωση, αυτή είναι η ελευθερία και τα δικαιώματα που παρέχει το σύστημα; Το δικαίωμα ο δυνατός να επιβάλεται στον αδύναμο; Αυτο το λενε «κοινωνικό δαρβινισμό», όχι δικαίωμα. Καμια ελευθερία δεν υπάρχει όσο όλο και περισσότεροι χώροι γίνονται απο δημόσιοι ιδωτικοί, μηδενική ελευθερία υπάρχει στην εργασία οπου τα δικαιώματα σου καταπατούνται και οσα δεν καταπατούνται τα παραχωρείς απο τον υπαρκτό φοβο της απόλυσης.
«Τα προβλήματα της Δημοκρατίας λύνονται με περισσότερη και όχι με λιγότερη Δημοκρατία, με αγώνα ώστε οι θεσμοί εκπροσώπησης και συμμετοχής να μην υποβαθμίζονται αλλά να αποκτούν μεγαλύτερη αξία και περιεχόμενο, καθώς και με προσπάθεια ανάδειξης όχι των ανθρώπων που μας υπόσχονται χάρες και εξυπηρετήσεις αλλά αυτών που έχουν δείξει έμπρακτα ότι τιμούν το ρόλο και τη θέση τους. Ακόμα και αν αυτοί είναι επαγγελματίες επαναστάτες, λίγο αποτυχημένοι βέβαια, δεν νομίζεις 😉 .»
Δεν νομίζω όχι, οι επαγγελματίες επαναστάτες που λες, ούτε έκλεψαν ούτε κοροιδεψαν κανέναν, αντίθετα με τους «συναδέλφους» τους, απο άλλα, μεγάλα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ και
«ελεύθερα» κόμματα, οπαδούς της κυρίαρχης ιδεολογίας. Αποτυχημένοι βέβια επίσης εν είναι, μιας και τόσα χρόνια η δράση τους είναι ποικίλη, και εχουν καταφέρει να βελτιώνουν συνεχώς το κόμμα και το κίνημα, σε καιρούς που τα πάντα έχουν διαλύσει και που ο πόλεμος που το κίνημα δεχεται, και ο αποσυντονισμός, είναι σκληρός και πρωτοφανως βιαιος. Η εργοδοτική τρομοκρατια, η τραπεζικη τρομοκρατια, η πολιτική τρομοκρατία, η τρομοκρατια των ΜΜΕ όλοι ενάντια στον εργάτη και πολέμιοι του οργανωμένου εργατικού κινήματος.
Όσο για τους δημοκρατικους και συμμετοχικούς θεσμούς που λες, ωραία παραμμυθάκια, ξεχνάς όμως ότι δεν κάνεις κουμαντο εσύ, αλλά μια μερίδα πλουτοκρατών, που δεν πρόκειται ποτέ να αφησουν να γίνει κάτι τέτοιο εκτός και αν διαγνώσουν ότι σε μια συγκεκριμένη περίοδο εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους, όταν θα έχουν κατευθύνει τον λαό εκεί που θέλουν. Εκτος και αμα νομιζεις ότι κάποια αστική κυβέρνηση θα ενισχύσει(αν και μπορεί να το κανει ύστερα απο ισχυρες πιέσεις, για να παρθεί πίσω μετα απο μερικά χρόνια όπως παίρνονται πισω τα πάντα τώρα με πρόσχημα την κρίση) την συμμετοχικότητα. Μπορεί να ενυσχύσεικ τον εθελοντισμό, μα η εργασία στις μέρες μας περισσότερο με εθελοντισμό μοιάζει, οπότε υπο αυτήν την λογική, έχεις δίκιο.
Δεν είπαμε εμείς οτι θα πάρουμε τα σμαρτακια απο τους έλληνες. Που το άκουσες αυτο; Η μήπως πιστεύεις οτι εννοούμε πλούσιο αυτον που έχει 2 αυτοκίνητα και 2 σπίτια; Σκοπος του σοσιαλισμού είναι να ζείς πολύ καλύτερα απο ότι πρίν, όπως έχει γίνει σε ολες τις σοσιαλιστικες χώρες που το επίπεδο ζωής του μεσου πολίτη βελτιώθηκε.
Αυτά περι, «θα σου παρουν το σπίτι» οι κομμουνιστές και τις λοιπές προβοκάτσιες τις λέτε εσείς. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν σου παίρνουν οι κομμουνιστές το σπίτι στον «ανελεύθερο» σοσιαίσμό, αλλά οι τράπεζες στον «ελεύθερο» καπιταλισμό.
Καλότο παραμυθι σου αλλά δεν εχει ούτε δράκο, ούτε πριγγίπισσα, ούτε κάν θησαυρό.
Και απόδειξη, ουδείς άστεγος στα σοσιαλιστικά κράτη.
Πήγαινε όμως στο λιμάνι του πειραια να δεις τι γίνεται.
«Η μήπως πιστεύεις οτι εννοούμε πλούσιο αυτον που έχει 2 αυτοκίνητα και 2 σπίτια; Σκοπος του σοσιαλισμού είναι να ζείς πολύ καλύτερα απο ότι πρίν»
Χαχαχα…συγχωρεσέ μου το γέλιο, απλά δε μπορώ να καταλάβω τι το κακό έχει η ζωή ενός που έχει και δύο αυτοκίνητα και 2 σπίτια…
Επίσης, όπως σίγουρα γνωρίζεις, με το σοσιαλισμό έρχεται και η «κοινοκτημοσύνη». Άρα εγω που δεν έχω 2 αυτοκίνητα και 2 σπίτια πρέπει κάπως να τα αποκτήσω. Άρα θα τα πάρεις από αυτόν που τα έχει για να μου τα δώσεις εμένα. Ή απλά θα τα πάρεις από αυτόν που τα έχει για να τα κάνεις κρατικά. Όπως και να χει μάλλον πλήττεις πολύ περισσότερους απ όσο νομίζεις.
«όπως έχει γίνει σε ολες τις σοσιαλιστικες χώρες που το επίπεδο ζωής του μεσου πολίτη βελτιώθηκε. »
Όταν λες «έχει γίνει» προφανώς εννοείς στο παρόν. θα ήθελα να μου πεις μία σοσιαλιστική κοινωνία που υπάρχει σήμερα και που σαφώς το επίπεδο ζωής βελτιώθηκε.
«Και απόδειξη, ουδείς άστεγος στα σοσιαλιστικά κράτη.»
Σε αυτό δε διαφωνώ, άλλωστε είναι και το βασικό πρόβλημα μίας καπιταλιστικής κοινωνίας λόγω οικονομικών ανισοτήτων. Στο σοσιαλισμό όμως, μάλλον αγνοείς ότι άστεγος δε θα είσαι, αλλά θα μένεις στα 40 τετραγωνικά που σου επιβάλλει το κράτος και σε ένα από τα δεκάδες μπλοκς που θα σου επιβάλλει το κράτος. Στο μεταξύ οι ηγέτες του Κόμματος θα διαμένουν σε πολυτελέστατα παλάτια…βλέπε Τσαουσέσκου…
Και μιας και τον ανέφερα, θα ήθελα να πας σε κάποιον Ρουμάνο και να του πεις ότι είσαι υπερ του και ότι είσαι φανατικός υποστηρικτής του σοσιαλισμού – να δω τι θα σου απαντήσει. Το πιο σίγουρο είναι ότι θα σε βρίσει.
Υποψιάζομαι ότι υποστηρίζεις κάτι στη θεωρία και καλά κάνεις. Απλά μην το ενστερνίζεσαι αν δεν έχεις δει στην πράξη ή αν δεν έχεις κάποιο γνωστό που να το έχει ζήσει. Μην κοιτάς τις πίτες και τα γραφικά. Πήγαινε στις πρώην ανατολικές χώρες και ρώτησε κάποιον που να είναι γύρω στα 40 ποιο καθεστώς προτιμάει. Ίσως τότε πειστείς.
Και μη ξεχνάς ότι η πολυαγαπημένη σου ΕΣΣΔ ειχε ουσιαστικά καταλάβει και σοβιετοποιήσει χώρες όπως οι Βαλτικές, στις οποίες υπάρχουν σήμερα τα Μουσεία Κατοχής αφιερωμένα στο κακό που έκανε η σοβιετική εποχή.
Μάλλον το δικό σου παραμύθι περί ιδανικού σοσιαλισμού έχει κάποια πριγκήπισσα κρυμμένη…
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ζητήσω και μία συγγνώμη από τον ΑΙΡΕΤΙΚΟ/firiki2010 που του καταλαμβάνουμε το χώρο για μία συνεχιζόμενη αντιπαράθεση. Και βεβαίως να τον ευχαριστήσω και για αυτό.
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Το 63% δηλώνει ότι ζούσε καλύτερα το 1989
Ενάντια στα αντικομμουνιστικά μέτρα το 57%
Οπως μεταδίδει το ρωσικό «REGNUM», το Ρουμανικό Ινστιτούτο Εκτίμησης και Στρατηγικής (IRES) πραγματοποίησε δημοσκόπηση στην οποία το 41% δήλωσε πως θα ψήφιζε τον Νικολάε Τσαουσέσκου εάν αυτός συμμετείχε στις προσεχείς εκλογές. Επίσης στην ίδια δημοσκόπηση το 63% δήλωσε πως ζούσε καλύτερα το 1989, όταν ανατράπηκε το καθεστώς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ρουμανίας, ενώ μόλις το 23% δήλωσε πως σήμερα ζει καλύτερα από τότε.
Να σημειωθεί πως στη Ρουμανία, με το νόμο 51/1991, άρθρο 3, που αφορά την «εθνική ασφάλεια», επιβάλλονται βαριές ποινές φυλάκισης και χρηματικά πρόστιμα για την ίδρυση ή στήριξη του ΚΚ. Στη δημοσκόπηση, τα μέτρα αυτά και την παραπέρα ενίσχυσή τους στηρίζει το 13%, ενώ αντιτίθεται στην αντικομμουνιστική νομοθεσία το 57% των ερωτηθέντων.
Η δημοσκόπηση έγινε την περίοδο από 21 έως 23 Ιούλη (κι ενώ η Ρουμανία βιώνει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και της ένταξης στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) και σ’ αυτήν πήραν μέρος 1.460 πολίτες ηλικίας άνω των 18 χρονών. Το όρια του στατιστικού λάθους, που έδωσε η εταιρεία, είναι της τάξης του 2,7%.
Όσο για τα αγαθά.
Θα πάρεις τα μέσα παραγωγής και θα παράγεις αγαθά και πλούτο για τον λαο. Κανένα πρόβλημα δεν εχω με αυτόν που εχει 2 αυτοκινητα, τα έχει δουλέψει και τα έχει πάρει.
Έχω πρόβλημα με αυτόν που έχει 1000000 και που τα έχει πάρει με την δουλεια άλλων.
Οσο για τον φυρικι, που του ζητάς συγνώμη για να πουλήσεις συμπάθεια, δεν νομίζω να έχει κανένα πρόβλημα, μιας και αυτός είναι ο σκοπός ύπαρξης ενος blog τις περισσότερες φορές, να οδηγήσει σε συζητήσεις.
Επαναλαμβάνω για τους μη δεκτικούς που μπλέκουν την πραγματικότητα με τις φαντασιώσεις τους. Η δυναμική του συστήματος του “Παλλαϊκού Κράτους” είναι τέτοια που οδηγεί ιστορικά όχι στην κυριαρχία της εργατικής τάξης και στον κομμουνισμό αλλά στην πιο αντιδραστική μορφή καπιταλισμού που γνώρισε ο κόσμος, την Κίνα δηλαδή, ή (συμπληρώνω) στην κατάρρευση, όπως η ΕΣΣΔ και οι υποτελείς της. Το έχω δει όμως το έργο, αν η θεωρία δεν ταιριάζει με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Αυτό είναι «επιστημονικός» σοσιαλισμός.
Να «πουλήσω» συμπάθεια;;;;; Για ποιο λόγο; Έχω κάνει κάτι για να με αντιπαθεί το φυρίκι ή ο υπόλοιπος κόσμος κ πρέπει να εξιλεωθώ; Απλώς το βρίσκω λίγο περίεργο να συζητάμε σε μπλογκ τρίτου.
Τώρα στα συνεχιζόμενα διαγράμματα και ποσοστά που χρησιμοποιείς δεν έχω να πω κάτι. Απλά μου επιβεβαιώνεις ότι δε γνωρίζεις κανέναν από πρώην κομμουνιστικό κράτος.
Όσο για το ότι το 41% θα ψήφιζε Τσαουσέσκου το μόνο που έχω να πω είναι ότι αδικείς ένα λαό που ήταν και ο μόνος που τελείωσε την κομμουνιστική περίοδο με βίαιο τρόπο. Ή έστω αδικούνται μόνοι τους με κάτι τέτοια ποσοστά. Αν και κατόπιν εορτής ό,τι θέμε λέμε. Το ζήτημα είναι ότι το παλατάκι του κόστισε πάνω από 10 δις δολάρια το 1989 (πολύ σοσιαλιστική τιμή, δε βρίσκεις; ), έγινε δημοψήφισμα για το αν θα το γκρεμίσουν ή όχι και αποφασίστηκε ότι το γκρέμισμα είναι πιο κοστοβόρο, και στην παρούσα φάση παραμένει άδειο κοστίζοντας μόνο για το ρέυμα 1 εκατομμύριο ευρώ! Άκρως σοσιαλιστικές τιμές δε θα διαφωνήσω… :S
Για το τέλος δύο πραματάκια:
«Έχω πρόβλημα με αυτόν που έχει 1000000 και που τα έχει πάρει με την δουλεια άλλων.»
Και ξέρεις πάρα πολλούς τέτοιους εσύ στην Ελλάδα…:S Ασε που μου κάνει λίγο για φθόνος. Έχω εγώ 2 αυτοκίνητα και 2 σπίτια, αλλά θα αλλάξω το πολίτευμα της χώρας γιατί ο άλλος έχει 5 αυτοκίνητα και 8 οκτώ σπίτια…:S
«Σκοπος του σοσιαλισμού είναι να ζείς πολύ καλύτερα απο ότι πρίν, όπως έχει γίνει σε ολες τις σοσιαλιστικες χώρες που το επίπεδο ζωής του μεσου πολίτη βελτιώθηκε. »
Για αυτό που λες, ένα σύγχρονο παράδειγμα δε μου έδωσες. Και να ξέρεις ότι η ΕΣΣΔ και τα λοιπά δε μετράνε. Μιλάμε για 80 χρόνια ιστορία. Ούτε στατιστικά καλά καλά δεν υπάρχουν για την προπολεμική περίοδο. Η ζωή των Ελλήνων να δεις πως βελτιώθηκε από το 1910 μέχρι το 1990. Μην τρελαθούμε κιόλας.
Και αφού στατιστικά στοιχεία όπως λες δεν υπάρχουν, εσύ πως τα ξέρεις ολα αυτα;
Και βέβαια υπάρχουν στατιστικά στοιχεία, στο κάτω κάτω δεν διαλύθηκε το 20, το 89 διαλύθηκε, μετά απο δεκαετίες συνεχούς κατασκοπίας και συλλογής στοιχείων, οπότε αυτά που λες άστα για τις συζητήσεις καφενειακού τύπου που έχεις μάθει να κάνεις.
Σημερινό παράδειγμα είναι η Κούβα, που με εμπάργκο και τόσες δύσκολιες, συγκρινόμενη με τα υπόλοιπα λατινοαμερικάνικα κράτη είναι παράδεισσος. Η μήπως θα μου την συγκρίνεις με καποιο αποικιοκρατικο καπιταλιστικό κράτος που απομυζά λεφτά απο ολον τον πλανήτη και δίνει μερικά ψίχουλα και στους πολίτες του;
Όσο για τα στοιχεία που σου έδωσα, αυτοί που μιλάνε δεν είναι πολίτες πρωην σοσιαλιστικής χώρας; Τι είναι ;
Και δες και τα παρακάτω
Ας ξεκινήσουμε από την μετα-σοβιετική Ρωσία, της οποίας ο πληθυσμός μετά την κατάρρευση έχει μειωθεί κατά 10%(συγκεκριμένα από το 1996-2006 ο πληθυσμός της Ρωσίας έχει μειωθεί κατά 6,6 εκ.)[5]. Για να καταλάβουμε όμως για τι είδους πισωγύρισμα μιλάμε αρκεί να μεταφέρουμε τα λόγια που είπε μια νεαρή Ρωσίδα, σε σχετική ερώτηση για το πώς βλέπει το πέρασμα στον 21 πρώτο αιώνα.
«Είναι δύσκολο να μιλάς για τον 21ο αιώνα όταν διαβάζεις υπό το φώς ενός κεριού. Για ποιόν 21ο αιώνα μιλάτε; Εδώ ζούμε στον 19ο»[6]
Ας δούμε όμως εν τάχει και μερικά ακόμα στοιχεία για την Ρωσία μετά την διάλυση της πάλαι ποτέ Σ.Ε.
– Υπολογίζεται ότι το 1989 στη Ρωσία, 2 εκ. άνθρωποι ζούσαν στην κάτω από τα όρια της φτώχειας, το 1996ο αριθμός αυτός έφτασε στα 72 εκ., ενώ 37 εκ. ρώσοι(25% του πληθυσμού), ζει σε μια κατάσταση φτώχειας που χαρακτηρίζεται απελπιστική.
– Το 2009 η κυβέρνηση παραδέχθηκε ότι υπήρχαν 715.000 άστεγα παιδιά στην Ρωσία, ενώ σύμφωνα με την Unicef ο αριθμός των παιδιών χωρίς στέγη ανέρχεται σε 3 εκ.
– Ο αριθμός των χρηστών ναρκωτικών ουσιών, σύμφωνα με τον «Τσάρο των ναρκωτικών» Αλεξάντρ Μιχαιλοφ, έχει αυξηθεί κατά 900% από το 1994 μέχρι σήμερα.
– Ο αριθμός των φορέων του Aids, έχει διπλασιαστεί σε μια δεκαετία, ενώ 1 εκ. Ρώσοι βρέθηκαν θετικοί στα τεστ για τον συγκεκριμένο ιό.
– Το 2004, σε σχέση με το 1994 το ποσοστό των αυτοκτονιών έχει διπλασιαστεί, ενώ τα βίαια εγκλήματα έχουν τετραπλασιαστεί.
(όλα τα παραπάνω απο το, Ναόμι Κλάιν, Το Δόγμα του Σοκ, εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 322-323)
Τέλος, δεν έχει σημασία πόσους πλουτοκράτες ξέρω, που εννοείται πως είναι λίγοι, έχει σημασια πόση εξουσιά και πλούτο κλεμένο και στερημένο απο άλλους ανθρώπους έχουν στα χέρια τους.
Και με αυτά κλείνει ο κύκλος του διαλόγου απο την πλευρά μου γιατί επαναλαμβάνεσαι.
Καλά κάνει και κλείνει ο διάλογος γιατί άρχισες να γίνεσαι και κάπως επιθετικός…
Οπότε δύο πράματα και εγώ για να κλείσω τη συζήτηση:
– Το ότι η Κούβα είναι παράδεισος σε σχέση με τα άλλα λατινοαμερικάνικα κράτη είναι κάτι υπερβολικά σχετικό, μιας και από τα Λατινοαμερικανικά κράτη ελάχιστα – ίσως και κανένα- έχουν πραγματική δημοκρατία. Διάβασε λίγο και το μπλογκ που ανέφερα – καλό θα σου κάνει.
– Παρατήρησα ότι η συζήτηση τόσην ώρα έχει περιοριστεί κυρίως στη μετάβαση πρώην σοσιαλιστικών κρατών στη δημοκρατία (και ουχί καπιταλισμό όπως το θέτεις). Ίσως καλό θα ταν να πούμε και τα στατιστικά ενός κράτους που δε γνώρισε ποτέ σοσιαλισμό: Σουηδία.
Και για να σου «πουλήσω» και λίγο συμπάθεια, θενξ φορ δε κονβερσέισον…
Μερικά σχόλια για τον Κώστα.
1. Έχεις δίκιο όταν λες για μετάβαση στη Δημοκρατία και όχι στον καπιταλισμό. Οι χώρες αυτές ήταν ήδη καπιταλιστικές με την έννοια ότι είχαν αντικαταστήσει την αστική τάξη με μια νέα άρχουσα τάξη που προερχόταν από το κομμουνιστικό κόμμα. Η σχετική βιβλιογραφία βέβαια είναι απαγορευμένο ανάγνωσμα για τους κνίτες.
2. Δεν θεωρώ ότι οι επιδόσεις των κοινωνιών, σχετικές ή απόλυτες, μπορούν να αποτελέσουν βασικό κριτήριο για ένα καθεστώς, όπως σωστά επισημαίνεις αναφέροντας τη
Σουηδία. Για να έχει νόημα κάτι τέτοιο, θα πρέπει να αναφερθούμε σε κάθε καθεστώς της πρόσφατης ιστορίας γενικά και όχι αποσπασματικά. Τεστ για τους σταλινόπληκτους: Ποιος ηγέτης ασιατικής χώρας είχε δηλώσει ότι είναι διατεθειμένος να εκτελέσει τους μισούς κατοίκος της χώρας, προκειμένου να ζήσουν καλά οι υπόλοιποι;
3. Μην περιμένεις διάλογο με αυτούς που θέλουν να αντικαταστήσουν τον προβληματισμό με την ανάγνωση του Ριζοσπάστη και την ανταλλαγή απόψεων με την προπαγάνδα.
Και όπως συνηθίζω να λέω, πενία τέχνας κατεργάζεται και πενία οπαδών κατεργάζεται ιδεολογίες.
@Νίκος Π: Έχεις δίκιο για το 2. Θα έλεγα ότι τώρα που μου το επισήμανες και το διαβάζω, μάλλον ήταν άστοχο. Άλλωστε δημοκρατία έχει η Σουηδία, δημοκρατία και εμείς. Απλά παρασύρθηκα προφανώς από την επίμονή στην ΕΣΣΔ και τη σύγκριση με άλλες σοσιαλιστικές χώρες…Θενξ φορ δε φιντμπακ που λένε και οι σοσιαλιστές Κινέζοι…
Mε μεγάλη καθυστέρηση επανέρχομαι στο blog με μερικά καθυστερημένα αναγκαστικά σχόλια
1.Προφανώς και δεν έχω κανένα πρόβλημα για οποιαδήποτε αντιπαθαράθεση στο blog εφ΄ όσον γίνεται (όπως κι έγινε) σε «κοσμιο» επίπεδο. Ειλλικρινά όμως λυπήθηκα που δεν μπόρεσα να συμμετάσχω.
2.Πότε περνούσαν καλύτερα οι πολίτες της Ανατολικής Ευρώπης ; «Πριν» ή «μετά:»
α) επιδή πήγα εκεί και «πριν» και «μετά» έχω τις προσωπικές μου εμπειρίες για την αθλιότητα μεσα στην οποία έζησαν και πέθαναν γενιές Ανατολικοευρωπαίων. Η προσπάθεια που γίνεται σήμερα είναι δύσκολη (και είναι ακόμα δυσκολότερη σε χώρες που είχαν ανέκαθεν «δεσποτική» παράδοση) αλλά η βελτίωση είναι τεράστια. Ο poexania δεν έχει βέβαια καμμία διάθεση να με πιστέψει, αλλά είναι σίγουρος ότι «Το δόγμα του σοκ» επειδή είναι best seller είναι και αξιόπιστο;
β) Επί υπαρκτού δεν θυμάμαι άστεγους και φτωχούς του Δυτικού μπλόκ να την κοπανάνε για τους σοσιαλιστικούς παραδείσους. Συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο. Μανιωδώς προσπαθούσαν να το εμποδίσουν τα κομμουνιστικά καθεστώτα (γι αυτό και το «τείχος του Βερολίνου») οπως μανιωδώς προσπαθούσαν να εμποδίσουν την επαφή των πολιτών τους με δυτικές επιρροές
γ) Δυο «χώρες» το βιοτικό επίπεδο,η ποιότητα ζωής, οι ελευθερίες των οποίων θα μπορούσαν να συγκριθούν απολύτως αξιόπιστα είναι Ανατολική και Δυτική Γερμανία. Η μέρα με τη νύχτα Και τη νύχτα την πληρώνει ακόμα το ανατολικό κομμ΄’ατι της Γερμανίας.
3. Με εντυπωσιάζει ότι τους θαυμαστές του πρώην υπαρκτού δεν μοιάζει να τους απασχολεί καθόλου το θέμα των ελευθεριών η έλλειψη των οποίων στα κομμουνιστικά καθεστώτα είναι και η βασικότερη αιτία που εγκλωβίζονται σε μια διακυβέρνηση που γίνεται διαρκώς πιο αναποτελεσματική ,καταπιεστική και διεφθαρμένη,
Και μια απάντηση για τον thersitis
Την αφισούλα την φωτογράφισα στην Πράγα και την βρήκα ταιριαστή για την ανάρτηση. Ο κομμουνισμός μου είναι αντιπαθής στον ίδιο βαθμό που σε άλλους είναι αντιπαθής η ελεύθερη οικονομία. Η διαφορά είναι ότι σε ένα κομμουμιστικό καθεστώς δεν θα μπορούσα να υπερασπισθώ την ελεύθερη οικονομία και την Δημοκρατία (ξέρεις … Δημοκρατία με κόμματα που έχουν διαφορετικές απόψεις και τις εκφράζουν) όπως κάποιοι μπορούν να υπερασπιζονται τον κομμουνισμό.
Μπορεί ο κομμουνισμός κατά την άποψη μου να είναι ξεπερασμένος δεν καταλαβαίνω όμως γιατί αυτό θα έπρεπε να με αποτρέψει απο το να ασχολούμαι μαζί του